Opis miejsca:
W latach, tj. 1942-44, w pałacu urzędowali Niemcy, pracujący przy budowie fortyfikacji w pobliskich lasach. W 1944 r. na skutek bombardowań i ostrzału artyleryjskiego uległy częściowemu zniszczeniu pawilony parkowe i część drzewostanu. Ruiny rozebrali miejscowi chłopi. Jeszcze w latach 60. XX w. kamieniami z dawnej holenderni wybrukowano ul. Kościelną.
Przejęty przez władzę ludową pałac w latach PRL-u miał licznych użytkowników, m.in. były tu biura ośrodka repatriacji ludności żydowskiej, ośrodek szkoleniowy ZMP, szkoła milicyjna, bursa dla uczennic szkół ogrodniczych i ośrodek konferencyjny dygnitarzy z PZPR.
W 1974 r. park miał 12,5 ha powierzchni zieleni i 1,5 ha suchych stawów i kanałów. Był użytkowany przez Urząd Rady Ministrów PRL jako ośrodek kolonijny. W ramach umowy dzierżawnej URM wyremontował zdewastowany pałacyk.
W 1981 r. rezydencję przejął od URM Urząd Gminy w Wiązownie, urządzając w niej ośrodek zdrowia, aptekę i placówki szkolne. Sam park stał się miejscem libacji alkoholowych miejscowych lumpów, a nadmiernie eksploatowany pałac popadł w ruinę. Po 1999 r. powrócił do prawowitych sukcesorów, natomiast północny skraj parku z willą ostatnia dziedziczka Wiązowny-Mieczysławowa wnuczka Karola Jana Szlenkiera, Hanna Helena Chrzanowska (1902-1973), ok. 1959 r. sprzedała mieszkańcom Wiązowny i Duchnowa.
Opis skrzynki:
Skrzynka znajduje się wewnątrz budynku.
Proszę o nie niszczenie niczego w Pałacyku. Wejść można sposobem, nie siłą.
Proszę również nie obudzić ciecia śpiącego w jednym z pomieszczeń.