Skrzynka należy do projektu 100 lat Harcerstwa na Jeżycach.

Zapisz znak graficzny jeśli jest.

Przez 13 lat nieistniejąca już Szkoła Podstawowa Nr 17, mieszcząca się przy ulicy Winiarskiej 39 była świadkiem organizowania się harcerstwa na Winiarach.

6 lutego 1932 roku została na Winiarach powołana 6 Poznańska Drużyna Harcerzy. Pierwsza organizacyjna zbiórka odbyła się właśnie w SP nr 17. Pierwszym drużynowym delegowanym został dh HO Edmund Przybyłowicz. Stan początkowy: 70 członków.

Drużyna przez kolejne lata organizowała obozy letnie w różnych atrakcyjnych miejscach.

Co jakiś czas następowała zmiana drużynowych (dh Bolesław Pietrzak, dh Franciszek Janowiak)

W roku 1936 powstało koło sportowe, którego organizatorem był T. Łagoda i sekcja lekkoatletyczna. Nawiązano współpracę z Sokołem, Turem i innymi klubami sportowymi. Powstał również zastęp wodniacki, który postanowił zbudować kajaki i planował dalekie wyprawy kajakowe. Zorganizowano także pierwszą gromadę zuchową, którą kierował Zygmunt Nowicki. We wrześniu drużynę starszoharcerską (pozaszkolną) na Winiarach przejął Teodor Łagoda i odtąd historia harcerstwa na Winiarach jest nieodłącznie związana z druhem Teodorem. Drużyna organizacyjnie przynależy do powstałego w 1935 roku hufca VII na Jeżycach.

W roku 1937 rozkazem komendanta Hufca VII (Jeżyce) zostaje utworzony w oparciu o drużyny Winiar, Sołacza, Podolan i Naramowic VI Szczep harcerzy im. T. Kościuszki. Szczepowym został mianowany Stanisław Jankowiak. Od września 6 Szczep zostaje wyodrębniony z VII Hufca i podporządkowany Komendzie Harcerzy m. Poznania. Szczepowym został mianowany dh Teodor Łagoda, a drużynę starszoharcerską przejął Stanisław Kudliński. Zaczął się nowy rozdział pracy harcerskiej. Dorośli już wychowankowie 6 drużyny organizowali następne drużyny.

Organizacja konspiracyjnego harcerstwa na obszarze Winiar, Naramowic, Solacza i Podolan, rozpoczęła się już w połowie października 1939 r. Początkowo działania te byly spontaniczne, podejmowane na wlasną rękę. Z inicjatywy druha Łagody w listopadzie 1939 r. utworzona została na Winiarach grupa wojskowa, której dowództwo przyjął por. rez. Edmund Jankowiak, prezes Koła Przyjaciół Harcerstwa. Po wysiedleniu por. Jankowiaka do Generalnej Guberni dowództwo grupy wojskowej przejął mieszkaniec Podolan sierż. Marian Pawlaczyk.

 W warunkach szalejącego terroru okupanta ważną sprawą było nawiązanie kontaktów i informacja o sytuacji na świecie. Druhowie Kudliński i Łagoda, wspólnie decydują się nie oddawać radioodbiorników, co było zagrożone karą śmierci, i przepisują na starej maszynie do pisania "Rofa" informacje z nasłuchu Paryża i Londynu. Redagowanie własnego biuletynu informacyjnego na Winiarach trwało tylko do końca grudnia 1939 r., ponieważ później otrzymywano od harcerzy hufca jeżyckiego cotygodniową gazetkę konspiracyjną WOZZ "Świt", a od lutego 1940 r. harcerską gazetkę "Zerwiemy pęta", redagowaną przez "Szare Szeregi" z Jeżyc.

6 Szczep Harcerzy im. Tadeusza Kościuszki otrzymał nazwę "Szare Szeregi - Okręg Poznań-Północ"

W rok 1945 w kilka dni po wyzwoleniu Poznania harcerze winiarscy wznowili swoją działalność. Do pracy wrócili starzy działacze i instruktorzy ocaleli z zawieruchy wojennej.

Już 3 marca rozkazem komendanta Chorągwi został powołany Hufiec VI harcerzy poznańskich zastępując przedwojenny 6 Szczep. Pełniącym obowiązki komendanta hufca mianowany zostal HO Józef Szafrański. Zgłaszali się do pracy następni działacze wracający z zawieruchy wojennej i obozów koncentracyjnych.

Dalsza działalność VI HH, przenosi się z terenów Szkoły do Domu Harcerza na ulicę Widną 3.