Fort "Krępak" został zbudowany jako ostatni z fortów twierdzy w latach 1908-1912. Jest to pełny, jedyny w Krakowie fort typu rozproszonego: posiadały one dowolny, nieregularny narys, ściśle dopasowany do topografii terenu; rozproszenie stanowisk, schronów i innych obiektów miało za zadanie utrudnienie niszczenia ich przez coraz silniejszy ostrzał artyleryjski.
Obiekty składające się na Fort Bielany tworzą trzy lużno rozrzucone zespoły:
1. Koszary szyjowe - Przy serpentynie drogi bielańskiej (dawnej drogi fortecznej, którą Fort ryglował); jest to duży, parterowy budynek z cegieł kryty grubą warstwą betonu na stropach, z niesymetrycznie usytuowaną kaponierą szyjową i zachowanymi elementami pancernymi: drzwiami, okiennicami.
2. Schron główny z wałem piechoty na szczycie wzgórza oraz tradytorem z kopułą pancerną, powiązany z tym schronem system okopów i przejść podziemnych - Ryglował drugą drogę biegnącą u stóp wzgórza; dobrze zachowany.
3. Zespół baterii ciężkich dział - Już nie istniejących; jedna znajdowała się powyżej koszar szyjowych, ponad ul. Zakręt, druga znajdowała się poniżej, nieopodal rozwidlenia dróg.
Najprawdopodobniej już po roku 1914, w skalnej ścianie nad ul. Mirowską wykuto kawernę; do której prowadzi omurowany cegłą otwór wejściowy; liczy ona ok. 150 kroków długości i po dwóch zakrętach wyprowadza na zaplecze Fortu, gdzie były położone baterie ciężkich dział; częściowo zasypane drugie wejście do kawerny, znajduje się tuż za domem mieszkalnym.
You must be logged-in to see additional hints