Zamek w Świebodzinie został wzniesiony przez nieznanego fundatora w XIV wieku.
Przypuszcza się że średniowieczna warownia składała się z jednego lub dwóch skrzydeł z bramą wjazdową poprzedzoną mostem nad fosą od strony północnej. W narożu południowo-wschodnim zlokalizowano okrągłą wieżę. Od północy przylegało do zamku ufortyfikowane podzamcze, a całość była otoczona nawodnioną fosą. W XV wieku zamek należy do Joannitów. Następnie był siedzibą starostów okręgu. W roku 1699 zamek przejęły w ramach zastawu, cysterki trzebnickie, z tego okresu zapewne pochodzą krzyże z kul armatnich wmurowane w ściany. Narożnik wschodni Od roku 1868 budowla jest własnością miasta, które w 1896 roku przekazały ją siostrom boromeuszkom. Siostry urządziły w budowli szpital, szkołę katolicką i przedszkole. W 1934 roku do zamku dobudowano nowe skrzydła szpitalne, połączone ze starymi murami. Od 1946 roku w zespole mieści się Sanatorium Rehabilitacyjno-Ortopedyczne (aktualnie Lubuski Ośrodek Rehabilitacyjno-Ortopedyczny). Mury starego zamczyska widoczne są w południowo-wschodnim skrzydle szpitala.
Zamek ma wielkie znaczenia dla autora kesza szczególnie ze względu na piękną literę "K" w koronie oraz znajdującą się pod nią kropkę z kuli armatniej umieszczoną na południowej ścianie zamku.
Niestety widoczny na zdjęciach teren zamku jest niedostępny stąd też magnetyczny mikrus umieszczony w miejscu z widokiem na powyższą K.ścianę.
Ze względu na ruchliwą ulicę zalecane poszukiwanie wieczorno-nocne oraz pełna konspiracja!