KESZ:

Mikromagnetyk pod kordami, zalecane szukanie nocno/wieczorne lub zespołowe w dzień inaczej keszyk może szybko zostać spalony.

Uwaga, skrzynka nie znajduje się na instalacji mostu (tam znajduje się skrzynka z innego serwisu), jest od niego trochę oddalona i znajduje się po drugiej stronie skrzyżowania.

Miejsce:

Getto - odizolowana część miasta, przeznaczona dla zamieszkania mniejszości narodowej, etnicznej, kulturowej bądź religijnej, poza którym nie wolno tejże społeczności zamieszkiwać. Od średniowiecza do XX wieku przez getto rozumiano wydzielony obszar miasta zamieszkany przez Żydów lub przedstawicieli innych narodów. W wielu europejskich miastach, getta pozostawały dla Żydów i innych mniejszości przymusowym miejscem osiedlania do XIX wieku.

Do dzisiaj zachowały się prawdopodobnie tylko dwa krótkie kawałki muru getta. Znajdują się one w podwórku – pomiędzy posesjami przy ul. Siennej 55 i Złotej 62. Na ulicy Waliców zachował się fragment ściany dawnego budynku browaru (Waliców 11a), który był domem granicznym getta.

Getto powstało na wydzielonym, otoczonym murem od reszty miasta terenie o powierzchni ok. 2,6 km². Granice getta w pierwszym okresie przebiegały ulicami: Wielka (obecnie miejsce po niej zajęte jest przez Pałac Kultury i Nauki), Bagno, pl. Grzybowski, Rynkowa, Zimna, Elektoralna, pl. Bankowy, Tłomackie (obecnie odcinek al. "Solidarności"), Przejazd, Ogród Krasińskich, Freta, Sapieżyńska, Konwiktorska, Stawki, Okopowa, Towarowa, Srebrna i Złota. Później obszar getta był pomniejszany.

Dzielnica dzieliła się na tzw. duże i małe getto. Jedynym ich połączeniem był wąski przesmyk skrzyżowania Żelaznej z Chłodną. Od momentu utworzenia granicy getta środkiem ul. Żelaznej duże i małe getto łączył drewniany wiadukt (uruchomiony 26 stycznia 1942, według innych źródeł 16 lutego 1942 lub 26 kwietnia 1942) przeprowadzony nad ulicą Chłodną wzdłuż Żelaznej. Wysoka na dwa piętra konstrukcja, do której z każdej strony prowadziły pięćdziesięciostopniowe schody, była największą z czterech pieszych przepraw mostowych, jakie powstały na terenie getta. Żydzi nazwali to przejście "Mostem Westchnień".

Ruch kołowy pomiędzy dużym a małym gettem odbywał się wąskim pasem wschodniej jezdni Żelaznej. Komunikację na skrzyżowaniu z Chłodną regulowały dwie bramy otwierane przemiennie tak, aby raz puścić jadących pomiędzy dwoma częściami getta a raz ruch "aryjski" ulicą Chłodną. Miejsce to, ze względu na wielki ruch i ciasnotę wąskiego przesmyku nazywano "Dardanelami" lub (ze względu na bestialstwo wart niemieckich i SS-manów z narożnej Nordwache) "Scyllą i Charybdą

Obecnie miejsce to zostało upamiętnione poprzez instalację o nazwie "Kładka pamięci". Została ona zaprojektowana przez Tomasza Tusch-Leca. Są to dwie pary metalowych słupów, które łączyć będą światłowody wyświetlające kształt podestu i poręczy kładki. Na specjalnych ekranach zawieszonych na słupach wyświetlane będą cienie symbolizujące przechodzących ludzi. Niżej mają być pokazywane wizualizacje z muzyką i zdjęciami z okresu getta warszawskiego.