Witam. Postanowiłem założyć skrzynkę w dosyć mało znanym zakątku Świebodzina, a mianowicie w ruinach Starego Browaru Zamkowego :)

Kesz skitrał się w charakterystycznej dziurze z prętami w ścianie w którejś z komór. Zalecam ostrożność przy podejmowaniu, ponieważ często na terenie browaru goszczą bezdomni. Polecam zabrać ze sobą latarkę.

Teraz może odrobina historii piwa w Świebodzinie oraz samego browaru:

Piwo z miejscowych browarów trafiało do Zielonej Góry i Frankfurtu n. Odrą. Chmiel rósł na ul. Walki Młodych.

Pierwszą piwną wzmianką jest dokument wystawiony w 1395 r. przez księcia Henryka Wróbla. Jest to nadanie przywilejów warzenia piwa miejskim rzemieślnikom. Za pozwoleniem księcia mogli oni produkować dla siebie piwo w ramach wynagrodzenia za wykonywaną pracę. W XIV w. uprawiano chmiel na dzisiejszej ul. Walki Młodych.
Produkcja piwa szybko się rozwijała. W XVI w. już 60 rzemieślników zajmowało się jego wytwarzaniem. Nie były to jednak wielkie browary ani fabryki. – Piwo produkował również burmistrz, który mógł nawarzyć sobie 500 l napoju bez płacenia podatku – informuje Adam Gonciarz z muzeum regionalnego.

Marka Peschel

Trzysta lat później na terenie miasta funkcjonowało 30 rzemieślników zajmujących się wytwarzaniem piwa. Do końca XIX w. utrzymało się sześć małych browarów. Swój browar miał między innymi klasztor paradyski.



W 1641 r. obok kościoła pw. Świętego Michała powstał pierwszy browar z prawdziwego zdarzenia. Warzone w nim na masową skalę piwo nazywało się Złoty Peschel. Napój cieszył się wielkim uznaniem. Z czasem piwo urosło nawet do rangi towaru markowego, a jego nazwa stała się rozpoznawalna. Browar miał własną elegancką piwiarnię. Mieściła się na rynku w pomieszczeniu, gdzie po wojnie znajdowała się restauracja Myśliwska. Piwo Peschel trafiało między innymi do piwoszy w Zielonej Górze, a nawet we Frankfurcie nad Odrą.

Specjał z beczki



W 1871 r. Peschelowi wyrosła konkurencja - Browar Zamkowy, o wiele większy od browaru Złotego Peschela. Dziś pozostały po nim tylko wzgórze zamkowe i wielkie zrujnowane piwnice. Browar założyła rodzina Lotterów. Produkowane tam piwo było tańsze od Peschela. Obydwie marki konkurowały ze sobą. Peschel utrzymał pozycję lidera, zdobywając określenie piwa luksusowego. Niestety, Lotterowie mieli pecha. Głęboki kryzys gospodarczy w Niemczech wymusił sprzedaż Browaru Zamkowego w 1920 r. – Fabrykę piwa kupił browar Ostquell z Frankfurtu nad Odrą – opowiada A. Gonciarz. Lotter zmarł w nędzy. Z jego fabryki powstała filia frankfurckiego Ostquella.



Obydwa miejskie browary przetrwały do końca II wojny światowej. Potem przestały produkować. Dziś pozostały po nich tylko ruiny, dokumenty oraz beczki, kufle i podstawki zgromadzone w gablotach muzeum regionalnego. Można tam obejrzeć również zdjęcia obrazujące wielki browar zamkowy i pijalnię złotego piwa w restauracji Myśliwska.

Współrzędne są ustawiane z mapki OC V3, pokazują mniej-więcej wejście (należy je odrzukać), odkładność to około 4m.