Na kopalni w Pasiekach robiyły tyż baby. Roz bez lato jedyn synek ze Żyglinka łodprowodzoł do dom swoja matka, co wrocała z roboty. Była to kobiyta bardzo pobożno i zawsze po drodze rzykała abo śpiywała kościelne pieśni, coby nic złego im się niy przytrefiyło. A musieli przechodzić wele jeziora, w kierym - jak wszyscy godali -miyszkały utopce. Ponoć czasami jednego było widać bez dziyń jak wyłaziył z wody i suszył pranie na brzegu, abo w nocy przi miesiónczku, jak szył trzewiki dlo swojyj baby. Był bardzo chudy, łoblepióny marasym i śmierdzioł szlómym.Godali tyż, iże utopce, jak się je drożni, sóm łokropnie mściwe. Jak chcóm cowieka utopić, kuszom go rozmaitymi knifami. Dzieckóm kładom na woda bale abo rozmaite świycidełka i szlajfki, chopóm wykłodajóm fajfka, klocek drzewa abo insze klamory, a tego co się na to połaszczy utopiec łaps, i pod woda! Synek niy wierzył w te godki. Stanył na brzegu i zaczón wołać:- Utopcu! Jak żeś tam jest, to wylyź! Matka sprzezywała go coby niy droźniył złego, ale łon wzión pora kamiyni, zaczón niymi ciepać do wody i porzónd wołoł: - Utopcu, wyłaź! Nogle woda się zaburzyła i wyskocył śniyj taki mały chopek. Mioł zielono skóra, paskudny pysk, srogie uszy i łoczy. Łobleczóny bół w czerwono jakla a na gowie mioł hutlik. Na łapach mioł palce zrośniynte błonami jak żaba abo kaczka. Trzasko! niymi aże woda zrobiyła się kalno. Chyciył synka za gardło, aże tyn niy poradziył dechu dopaść i wlecze go do wody. Jezderkusie! - wrzasnyła matka i wartko symła swój szkaplyrz bo wiedziała, że ino to może pomóc synkowi. Tela co zaciepła synkowi szkaplyrz na kark, utopiec puściył go i z larmym uciyk do wody. Łod tego czasu synek niy droźniył utopców, a inksi ludzie tyż łomijali jezioro z daleka. Musicie jednak wiedzieć, że utopce były tyż pożyteczne, bo dbały ło cisza i wachowały, coby żodyn niy niszczył środowiska. Bez to we tym stawie przez długi czas uchowały się roztomaite ziela i stworzynia wodne. Jeszcze niydowno na jeziorze pływały łabyndzie a leśniki chcieli zrobić tu rezerwat. Cóż z tego, skoro jezior wyschnył a utopce musiały wyniyść się w insze strony. Może niy strzimały larma z pobliskiego grila dlo szoferów, abo skuli tego, że niy daleko jeziora chcieli postawić tanksztela? Niy wiym. Jedno jest pewne, że we Żyglinku niy ma już utopców.Godajóm, że wykludziyły się na Pasieki abo nad zalyw. Zaś niejaki Jan Drechsler pisze, iże nojwiyncyj jest ich teroz wele Zbrosławic w dolinie Dramy.

Miasteczkowskie bery i legendy zebrał i opracował p. Antoni Famuła

KESZ ukryty jak bożonarodzeniowy prezent. Do podjęcia przydadzą się rękawiczki. Proszę starannie zamaskować miejsce ukrycia.