Pierwotny kościół drewniany pod wezwaniem św. Stanisława biskupa, Doroty i Barbary znajdował się tutaj prawdopodobnie już w 2 połowie XIV wieku. Natomiast po raz pierwszy pleban dobrzykowski wzmiankowany jest w dokumentach kościelnych z 1453 r.

Kolejny kościół drewniany wzniesiony został w 1635r. Pozostały z niego do naszych czasów: murowana zakrystia, chrzcielnica, trzy ołtarze oraz ambona, które stanowią cenne zabytki późnorenesansowej sztuki sakralnej.Obecna świątynia parafialna pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, jednonawowa, orientowana, zbudowana została w 1775 r. na miejscu dawnej, którą zapewne strawił pożar.

Fundatorem tego nowego kościoła posiadającego drewniana konstrukcję zrębowa był Józef Sołłohub, wojewoda witebski. Świątynia konsekrowana była w 1806 r. Później dwukrotnie była gruntownie restaurowana, w drugiej połowie XIX wieku oraz w latach 1972-1973.

Kościół posiada bardzo piękne wyposażenie wnętrza o charakterze barokowym. M.in. znajdują się tu dwa boczne ołtarze oraz wspaniałe stalle w prezbiterium, które zostały przewiezione do Dobrzykowa z kościoła sióstr norbertanek w Płocku w XIX w., kiedy ich klasztor uległ kasacji.

W ołtarzu głównym, pochodzącym z początków XVIII wieku umieszczony jest łaskami słynący obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Obraz, który przez historyków sztuki datowany jest na I połowę XVII wieku, został namalowany na desce. Tło malowidła przykryte jest obecnie pąsowym materiałem, do którego przymocowano liczne wota dziękczynne. Postacie Maryi i Dzieciątka okryte są piękną sukienką z brokatu wyszywaną złotą nicią i perłami, a nad ich głowami znajdują się korony z XVII wieku. Na zasuwie umieszczony jest obraz św. Anny Samotrzeciej z I połowy XIX wieku. Dziś trudno jest ustalić kiedy dokładnie obraz Matki Najświętszej trafił do dobrzykowskiej świątyni.Prawdopodobnie początkowo znajdował się w pobliskich Górkach Dobrzykowskich, gdzie obecnie znajduje się kaplica, a w niej kopia cudownego obrazu. W tychże Górkach miały miejsce w początkach XVIII wieku objawienia, ale na ich temat nie ma żadnych informacji, poza przekazem o cudownym źródełku, które tam bije. Wydaje się jednak, że kult obrazu Pani Dobrzykowskiej był znacznie wcześniejszy, o czym przekonuje nas fakt, ze już w 1677 r. spisywano łaski w specjalnej księdze. Została ona zabrana przez ks. bp. Ruszkiewicza na wystawę Maryjną do Warszawy i niestety w czasie zawieruchy pierwszej wojny światowej zaginęła. Kult Maryjny w Dobrzykowie jest jednak wciąż żywy. Świadczą o tym liczne pielgrzymki przybywające z Płocka i okolicznych parafii, szczególnie w dniach głównych odpustów przypadających na Zielone Świątki i uroczystość Narodzenia NMP, 8 września.

http://www.parafia.dobrzykow.pl/

Na terenie kościelnym znajdują się dwa przepiękne i wielkie jesiony - pomniki przyrody. Jeden z nich ma wielką dziuplę w konarze.

Na terenie znajduję sie też drewniania dzwonnica z dzwonem.

Miejsce warte odwiedzenia, dużo starych drzew i ten klimat starego kościoła.

Piekna okolica - za kościołem jest droga do przepompowni i dalej wały ochronne Wisły.

Tu nie raz była powódź.

Skrzyneczki szukaj pod dzwonem raczej gdy nie odbywają się naborzeństwa. Wymagana dyskrecja, może kręcić się proboszcz lub kościelny.

Do hasła koniecznie przeczytaj Kronikę, a hasłem jest nazwisko ostatniego plebana parafi :) Nazwisko jest "jadalne" :)

Kronika wywieszona jest na tablicy przed wejściem do kościoła.

Dla pierwszego znalazcy nagroda - rowerzysta :)