Twierdza w Chocimiu, na Ukrainie, usytuowana jest na wysokim, skalistym brzegu Dniestru w obwodzie czerniowieckim. Budowa fortecy rozpoczęła się w 1325 r., a prace nad nią trwały jeszcze do 1380 roku.

Był to ważny punkt strategiczny, usytuowany na przecięciu się szlaków handlowych, strzegący przeprawy i drogi schodzącej jarem od południowego-zachodu. Istniał wówczas gród z umocnieniami drewnianymi. Po połowie XIII w. powstała pierwsza twierdza murowana, położona na końcu skalnego cypla. Pozostały z niej fragmenty murów z wapienia, odkryte na dziedzińcu zamku.

Zamek w Chocimiu został umocniony w drugiej połowie XIV w., ale najważniejsza przebudowa miała miejsce w trzeciej ćwierci XV w. Zamek zbudowany został od nowa, zachowując tylko niewielki fragment starej ściany. Poziom dziedzińców został podniesiony o 8-10 m, potężne mury miały 8 m grubości i były wzmocnione sześcioma basztami i wieżami.

W północnej części zamku, położonej na krańcu cypla, znajdował się dziedziniec wewnętrzny z potężną czworoboczną wieżą ostatniej obrony, wyposażoną w trzy kondygnacje strzelnic. Na dziedzińcu zewnętrznym wzdłuż murów wschodnich usytuowany był budynek mieszkalny dla załogi twierdzy i przylegająca doń kaplica zamkowa, wyposażona w romańsko-gotycki portal w kruchcie od zachodu. Zamek wzniesiony z kamienia, otrzymał oblicowanie z dekoracyjnymi pasami geometrycznych wzorów, wykonanych z cegły.

W 1538 r. zamek zajęły wojska polskie i wysadziły część murów. W XVII w. zamek chocimski, jako twierdza graniczna, przechodził z rąk do rąk. W 1615 r. zdobyły go wojska magnatów polskich, w 1616 r. został zwrócony Mołdawii. W 1621 r. miała miejsce zwycięska obrona obozu warownego pod Chocimiem pod wodzą Karola Chodkiewicza. Po jego śmierci dowództwo objął Stanisław Lubomirski; wojska polsko-litewskie, wspomagane przez oddziały kozackie z Piotrem Konaszewiczem Sahajdacznym, pokonały przeważające siły tureckie. Przywrócono granicę polsko-turecką na Dniestrze, Chocim pozostał przy Turcji. W 1673 r. Jan Sobieski pokonał pod Chocimiem Turków.

Na początku XVIII w. Turcy korzystając z pomocy inżynierów francuskich, zbudowali wokół zamku tzw. Nową twierdzę. W obrębie twierdzy znajdowały się koszary, warsztaty, meczet z minaretom, łaźnie, stajnie i magazyny. W 1812 r. układem w Bukareszcie Chocim został oddany Rosji. W 1835 r. zbudowano dla stacjonującego w twierdzy rosyjskiego garnizonu cerkiew Aleksandra Newskiego. Po połowie XIX w. zamek stracił obronne znaczenie.

Do dnia dzisiejszego zamek zachował się niemal w całości a budowla zaliczana jest do siedmiu cudów Ukrainy.

Skrzynka schowana jest przy ruinach wapiennych murów na rozległym trawiastym zboczu, na terenie starej twierdzy. Spójrz na spojlery i szukaj w załomie murów, w kącie, przy ziemi, przy prawych ruinach. Uwaga: koordynaty moga być obarczone błędem z uwagi na to, że GPS tego dnia wariował mocno. Kierując się zdjęciami traficie niezawodnie.