SKRZYNKA PONOWNIE DOSTĘPNA PO DRUGIEJ REAKTYWACJI, POPRZEDNIĄ WCHŁONĘŁA CORAZ WIĘKSZA DZIURA. Współrzędne oczywiście zgodne z nowym położeniem

Gdy po raz pierwszy ujrzałem taki widok, zrobił na mnie ogromne wrażenie. Zapraszam więc do przyjrzenia się z bliska i to całkiem legalnie !!! kopalni odkrywkowej wapienia.

Historia kopalni wapienia koło Barcina w kujawsko-pomorskim sięga połowy XIXw. W rzeczywistości zlokalizowana jest w obrębie miejscowości Bielawy. W późniejszym okresie zakład rozwinął się i powstała przy nim cementownia. Cały kompleks przechodził różne koleje losu. W chwili obecnej cementownia należy do firmy Lafarge. Wapień jest nadal eksploatowany w wyrobisku i ok 100 metrów od skrzynki można sobie legalnie pooglądać wyrobisko. Warto też zwrócić uwagę na nowe instalacje cementowni (szczególnie ciekawie wyglądają w nocy, ze względu na oświetlenie), hałdę po urobku oraz z krawędzi wyrobiska przy "puszce" widać dworek - obecnie budynek biura kopalni - jedyna pozostałość bodajże po wsi Bielawy.

Co do samej Wielkiej Dziury, to jest to jedna z największych w północnej Polsce koplani odkrywkowych. Obecnie wyrobisko rozciąga się między miejscowościami Piechcin i Krotoszyn (Barcin). Głębokość wyrobiska wynosi ponad 100m (znalazłem nawet informacje, że dochodzi do 150m.) Szerokość dochodzi do kilkuset metrów. W okolicy Piechcina jest jeszcze kilka innych starych wyrobisk, w tej chwili zalanych już wodą. W ciągu ostatniego roku wyrobisko powiększyło się w kierunku Barcina i ... zjadło poprzedniego kesza. Obecnie z krawędzi wyrobiska widać jak jest "kopana" kolejna ściana. Czasem widać też otwory, które służą do zakładania "ładunków" do kruszenia skały. Kiedyś wystrzały słychać było z bardzo dużej odległości. Obecnie są to raczej jakieś chemiczne substancje rozprężające się.

Prawie pod kesza można dojechać samochodem drogą gruntową od wsi Krotoszyn. Tuż przed keszem można zaparkować (uwaga!!! mało miejsca na zawrócenie - samochód można zostawić dalej przy budce antystrzelaniowej ), ale niestety miejsce jest raczej śmietnikowe - droga do kopalni była od lat miejscem nielegalnego składowania odpadów. Cóż, może warto i to zobaczyć. Droga ta prowadzi dawnym nasypem kolejowym. Wzdłuż nasypu rośnie sporo drzew owocowych, więc amatorzy przetworów w odpowiedniej porze mogą się też nieźle zaopatrzyć. Zaparkować auto można ok. 150m. od kopalni. Droga dalej jest zasypana tak, żeby nie wjeżdżać na teren. Oczywiście można podejść do wyrobiska. Wrażenie nawet z kilku metrów od wyrobiska gwarantowane. Należy uważać jednak w godz. 12:00-15:00 bowiem w tym czasie często są detonowane ładunki wybuchowe (tablica informacyjna jeszcze ok. 100 m. przed keszem), w tej chwili z dość dużą intensywnością od strony Barcina - nowego wyrobiska.

Teraz o samym aktualnym (po reaktywacji) keszu. Dochodząc do miejsca wskazanego przez współrzędne, najpierw natkniemy się na sporo śmieci (niestety). Za śmieciami jest blokada drogi i obok blokady w lekkich krzakach są pozostałości jakiejś budowli - dość spora "skała" nieco naturalna, nieco lepiona betonem i zbrojona szynami. Kesz znajduje się w tej "skale: bardziej od strony kopalni niż śmieci - tak, żeby widoki i podejmowanie było sympatyczniejsze. Nie potrzeba łopatki, ale rękawiczki się przydadzą. W miejscu koordynatów nasza "skała" ma dość charakterystyczne wgłębienie w które wpatruje się inny kamienny - tym razem całkiem naturalny strażnik. Więcej w informacji kodowanej.

Kesz jest oznaczony nieco sprzecznymi atrybutami: można jak najbardziej zabrać dzieciaki, jednak trzeba na nie uważać podchodząc do wyrobiska - szczególnie ruchliwe pociechy należy mieć na oku cały czas. No i te śmieci (szkło, eternit ...) .

Zapraszam do poszukiwań.