Jedno z najpiękniejszych miejsc w regionie. Szczególnie w pełnym słońcu jasne skały, zielona woda i drzewa.
W zachodniej części do lat 1970. funkcjonowały dwa kamieniołomy, w których pozyskiwano jasnoszare, piaskowce kwarcytowe. Kiedyś łowiłem tu raki: wieczorem na wędkę.
Jeziorko bardzo głębokie o stromych brzegach, ale to nie odstraszało niektórych od kąpieli.
Teraz to rezerwat utworzony w 1984 roku. Ochronie podlega odsłonięcie skał dolnodewońskich, przede wszystkim tufitów, które stanowią cenny dowód wulkanizmu na terenie Gór Świętokrzyskich.
Można tam spotkać – fotki mile widziane – rośliny mięsożerne: rosiczkę okrągłolistną lub pływacza zwyczajnego. Ja nie widziałem :(
Jak ktoś lubi może przejść czterysta metrów dalej gdzie jest drugie wyrobisko w tym rezerwacie. Bardziej dzikie i mniej uczęszczane. Współrzędne w wpt Barcza 2
Jest też najmniejsze trzecie – kolejne trzysta metrów. Wpt Barcza 3.
Wygodny powrót leśną drogą.
Dojechać można autobusem nr 7 – przystanek Barcza – przed małym rondkiem za Kajetanowem i dalej żółtym szlakiem ok. 800m. Trzeba odbić w las w prawo koło zadaszonego miejsca biwakowego.
Można też podjechać jeszcze bliżej samochodem, ale nie podpowiem bo nie o to chodzi żeby jeździć, ale żeby szukać

.