Miejsce naprawde przepiękne, polecam zwiedzić cały fort, ale bardzo prosił bym o ostrożność w lewej części "koszar szyjowych" gdyż ich stan jest naprawde tragiczny. Prawa część natomiast jest w bardzo dobrym stanie i warta dużej uwagi. Są też wąskie schodki na samą górę koszar którymi dojdziemy do winorośli i małego oczka wodnego. Niestety pomimo wielkiej pokusy nie umieściłem kesza w forcie.

Nie obawiajcie się tabliczki "Teren prywatny" spokojnie można tam wejść i nikt wam nic złego nie powie, co do wejścia na teren to ci bardziej leniwi mają w miare proste i łatwe wejście, z prawej strony bramy jest ścieżka a dalej to sami zobaczycie, a jak chcecie się bardziej zabawić to hopsa nad bramą:)) .

Co do kesza to jest fiolka schowana w ścianie w jednym z garaży.

Ciekawskim powiem, że w garażach były przechowywane naprawde stare automaty zręcznościowe na (drapane żeotony), niestety wszystkie spalone, zniszczone lub zwyczajnie zdewastowane.

 

Koordy błędne do 0.5 metra.

N 52° 11.334' E 21° 02.372'

 

Założona z Jot_gangbang i Creativ  dzikęki wielkie i PZDR ziąąą!!!

 

Trochę historii o obiekcie:

 

Fort Tsche ("Ч", "Legionów Dąbrowskiego", "Piłsudskiego", "Czerniaków") – to fort pierścienia wewnętrznego Twierdzy Warszawa, wzniesiony w latach osiemdziesiątych XIX wieku. Fort nazwany przez Rosjan Fortem Cz od nazwy Czerniaków, na niemieckich mapach nazwany w transkrypcji Tsche. W 1921 nazwany fortem Legionów Dąbrowskiego, w 1928 przemianowany na fort Piłsudskiego. Z uwagi na swą nazwę mylony bywa z Fortem Legionów.

 

Fort był umocnieniem ceglano-ziemnym, o narysie regularnego pięcioboku o dwóch czołach. Ze względu na położenie na niskim tarasie, poniżej skarpy wiślanej, fosy fortu były wypełnione wodą. Nad fortem górowała umocniona Bateria "Królikarnia", która znajdowała się w okolicy dzisiejszej ulicy Ikara. Po modernizacji twierdzy w 1892 roku fort pełnił głównie funkcje magazynowe.

Po 1909 roku, w ramach likwidacji twierdzy fort został rozbrojony. W okresie międzywojennym mieściła się tutaj Wytwórnia Amunicji Specjalnej. W 1930 pas poforteczny na wschód od ulicy Puławskiej wzdłuż Idzikowskiego został poddany parcelacji, z czego połowa została przekazana miastu na zieleńce i parki. Na esplanadzie fortu powstało osiedle wojskowych domów oficerów głównie lotnictwa, do których nawiązują nazwy ulic Ikara, Obserwatorów czy pilota Ludwika Idzikowskiego.

W czasie wojny, w 1939 roku istniejące obiekty, w tym schrony koszarowe, zostały ciężko uszkodzone. Obiekt jako samodzielny punkt oporu został zajęty przez Niemców 25 września. Z zabudowań fortecznych ocalały kazamaty koszarowe pod wałem głównym fortu, most stalowy oraz magazyn prowiantowy po drugiej stronie ulicy. Po wojnie na terenie fortu znalazły się garaże oraz ogródki działkowe pierwotnie im. Weteranów Ruchu Robotniczego.

W 1997 przed bramą fortu odsłonięto obelisk z tablicą informującą, iż jest to fort Józefa Piłsudskiego. Około 2007 roku fort opuściło wojsko, obiekt jest dostępny i pozbawiony nadzoru. Ogródki działkowe na terenie fortu ulegają stopniowej dewastacji.

Wpisany do rejestru zabytków jako: fort "Mokotów II", ul. Idzikowskiego, 1883, nr rej.: 806 z 12.03.1973

 

 

 

Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.