Historia Parku Piastowskiego w Zielonej Górze
Park Piastowski w Zielonej Górze znajduje się na Wzgórzach Piastowskich – pagórkowatym, morenowym terenie porośniętym lasem mieszanym. Przez park przepływa strumień Pustelnik, co dodaje mu naturalnego uroku i tworzy przyjazne warunki do spacerów i wypoczynku.
Historia tego miejsca sięga końca XIX wieku. W 1897 roku, w pięćsetną rocznicę śmierci księcia Henryka XIV Wróbla – ostatniego z piastowskich władców, który często polował w tych okolicach – wzgórza te nazwano „Wzgórzami Piastowskimi” (niem. Piasten-Höhe). Wkrótce potem, w latach 1902-1904, powstał tu park miejski z alejkami spacerowymi, punktami widokowymi, altanami i małymi zbiornikami wodnymi. Działała tu także restauracja „Piastenhöhe”, popularne miejsce spotkań i rekreacji mieszkańców.
W okresie międzywojennym park cieszył się dużą popularnością – organizowano tu spacery i wydarzenia towarzyskie. Po II wojnie światowej teren zaczął pełnić funkcję bardziej lasu komunalnego niż formalnego parku, choć wciąż był odwiedzany przez zielonogórzan.
W latach 70. XX wieku na terenie parku powstał Amfiteatr im. Anny German, który do dziś służy jako miejsce koncertów i wydarzeń kulturalnych. W tym czasie planowano także większe inwestycje – palmiarnię, wieżę widokową czy halę sportową – jednak nie wszystkie projekty zostały zrealizowane.
W kolejnych dekadach park wzbogacał się o nowe elementy rekreacyjne: ścieżki spacerowe, trasy rowerowe czy place zabaw. W ostatnich latach podjęto działania rewitalizacyjne – modernizowane są alejki, ławki, oświetlenie oraz systemy zieleni. Dzięki temu Park Piastowski pozostaje jednym z najważniejszych miejsc wypoczynku i rekreacji w Zielonej Górze, łączącym historię z nowoczesnym zagospodarowaniem.