Papiernia w Dusznikach-Zdroju powstała przed 1562 rokiem, a pierwsza wzmianka o niej dotyczy sprzedaży udziałów przez Ambrożego Teppera. W 1601 roku została zniszczona przez powódź, lecz odbudowano ją w 1605, rozpoczynając nowy etap produkcji papieru. W XVIII wieku papiernia osiągnęła szczyt rozwoju pod rządami rodziny Hellerów, którzy otrzymali tytuł „papierników królewskich”. Wytwarzany tu papier był ceniony przez monarchów Polski, Czech i Prus, a nawet używany przez Fryderyka Chopina. W XIX wieku, mimo prób modernizacji, papiernia zaczęła podupadać z powodu rozwoju techniki maszynowej. Ostatecznie w 1939 roku przekazano ją miastu z zamiarem utworzenia muzeum.
Budynek papierni to trzykondygnacyjna konstrukcja ryglowa na kamiennej podmurówce, z drewnianą suszarnią i ośmiobocznym pawilonem wejściowym zwieńczonym kopułą. Charakterystyczny barokowy szczyt wolutowy oraz polichromie z XVII–XIX wieku nadają obiektowi wyjątkowy, dworski charakter.
Muzeum Papiernictwa działa od 1968 roku i oferuje nie tylko ekspozycje, lecz także pokazową produkcję papieru czerpanego według dawnych technologii. Zwiedzający mogą uczestniczyć w warsztatach rękodzielniczych, poznając tajniki tradycyjnego papiernictwa.