Sławieńska kolej powiatowa
Sławieńska Kolej Wąskotorowa, znana przed 1945 rokiem jako Sławieńska Kolej Powiatowa (niem. Schlawer Kreisbahn), była lokalną koleją wąskotorową funkcjonującą w okolicach Sławna, na Pomorzu Zachodnim. Linia została zbudowana pod koniec XIX wieku, a jej pierwsze odcinki – ze Sławna do Jacinek, dalej do Polanowa oraz odcinek Nacław–Jacinki–Żydowo – uruchomiono w latach 1897–1898. Rozstaw torów wynosił 750 mm, co było typowe dla wielu kolei powiatowych w tym regionie.
Celem tej kolei było skomunikowanie Sławna z mniejszymi miejscowościami, a także ułatwienie transportu towarów – zwłaszcza płodów rolnych i drewna. Dla mieszkańców regionu była ona ważnym środkiem transportu – zarówno w ruchu pasażerskim, jak i towarowym. Sieć liczyła łącznie około 38 kilometrów długości i była dość dobrze zorganizowana, z licznymi przystankami oraz zapleczem technicznym.
W 1945 roku, wraz z wkroczeniem Armii Czerwonej i zakończeniem II wojny światowej, kolej zakończyła swoją działalność. Cała infrastruktura została rozmontowana – szyny, tabor i wyposażenie techniczne wywieziono do Związku Radzieckiego jako część reparacji wojennych. W przeciwieństwie do niektórych innych kolei wąskotorowych w regionie (np. Koszalińskiej Kolei Wąskotorowej), Sławieńska Kolej nie została nigdy odbudowana po wojnie.
Dziś po tej kolei pozostały jedynie nieliczne ślady – fragmenty nasypów, mostki, przebieg dawnego torowiska widoczny w terenie oraz niektóre budynki, które kiedyś pełniły funkcje stacyjne. Historia Sławieńskiej Kolei Powiatowej pozostaje ważnym, choć zapomnianym, elementem dziedzictwa lokalnego, a jej istnienie przypomina o czasach, gdy wąskotorówki odgrywały kluczową rolę w codziennym życiu mieszkańców Pomorza.