Złocieniec to urocze, ciche miasteczko na Pojezierzu Drawskim. Mieszka tu niewiele ponad 12 tysięcy osób. W mieście znajduje się wszystko, co potrzebne do życia. Są sklepy, restauracje, parki...
Miasto znajduje się na wzgórzu pomiędzy Drawą a uchodzącą do niej Wąsową. Historia Złocieńca jest podobna do sąsiedniego Drawska Pomorskiego. Pierwszy gród powstał około VII wieku. Później tereny te wyludniły się. W wieku X okolica została przyłączona do państwa Mieszka I, w wieku XIII zajęta i przejęta przez Brandenburgię. Pierwsza wzmianka o Złocieńcu pochodzi z 1311 roku. Krótko potem, w 1333 r. Złocieniec otrzymał prawa miejskie. Miasto pozostawało pod panowaniem brandenburskim, pruskim i niemieckim do 1945 roku. W nocy z 4 na 5 marca 1945 do Złocieńca wkroczyli żołnierze 2 Dywizji Piechoty i 1 Brygada Pancerna im. Bohaterów Westerplatte z 1 Armii Wojska Polskiego kończąc jego niemiecki okres. Po II wojnie światowej zniszczenia obejmowały 20% zabudowy Złocieńca.
Historyczną nazwą Złocieńca jest Falkenburg, co można przetłumaczyć jako Jastrzębi Gród. Jako Falkenburg pojawił się w dokumencie nadającym mu prawa miejskie i Falkenburgiem był nazywany do zdobycia przez Armię Ludową. Po II Wojnie Światowej był krótko nazywany Morzysławiem i Złocińcem. Obecną nazwę Złocieniec, pochodzącą od nazwy złocień, czyli chryzantema, wprowadzono oficjalnie 7 maja 1946 r. Nawiązaniem do przedwojennej nazwy jest znajdująca się na Rynku, przed Ratuszem, rzeźba sokoła.
Skrzynka znajduje się na rynku, nieopodal Ratusza i wspomnianego Sokoła. Maskowanie parkowe. Ukryta po leonowemu.