Autorem planów zabudowy zakłady był międzyrzecki architekt Kuber. Zabudowa ma charakter pawilonowy uszeregowany. Jest ona symetryczna. Główną oś wyznacza od południa budynek administracji a od północy kostnica. Między nimi kolejno wieża ciśnień, kuchnia, pralnia, maszynownia, warsztaty. Pod wieloma względami zakład mógł być uznany za samowystarczalny. Prócz podstawowego zaplecza takiego jak kuchnia i pralnia posiadał także własne zasilenie w energię cieplną- centralne ogrzewanie parowe, w energię elektryczną - prąd stały wytwarzany za pomocą dwóch maszyn, posiadał także duże gospodarstwo rolne i ogrodnictwo.
Kompleks oprócz kotłowni i maszynowni posiadał halę z basenem pływackim z podgrzewaną wodą. Później zaadoptowane na piekarnię.
Zakład miał łączność telefoniczną między poszczególnymi budynkami oraz centralą miejską. Centrala telefoniczna - łącznica ręczna znajdowała się w portierni przy bramie wjazdowej.