Bezpośrednio przy nasypie PKP znajduje się betonowy przyczółek estakady - ma on kształt dużej ławy wspartej na czterech grubych słupach, z widocznym wgłębieniem po zakończeniu przęsła. W pobliżu widoczne zachowane pozostałości słupów drewnianych z wcześniejszych konstrukcji. Po drugiej stronie nasypu, znajduje się analogiczny przyczółek stanowiący początek nasypu dawnej kolejki.
Po kilkunastu metrach po lewej stronie torowisko mija duży, częściowo zarośnięty i zniszczony, betonowy zbiornik - jest to stary odstojnik, z którego pobierano wodę dla parowozów normalnotorowych. W sąsiedztwie widoczne fundamenty przepompowni.
Pierwotnie w miejscu tym znajdował się wiadukt kolejowy, pod którym przepływała Bobrzaneczka oraz przechodził estakadą tor kolejki. Most miał murowane przyczółki, prześwit wysokości 5 m i szerokości 4,28 m. Estakada początkowo byłą konstrukcji drewnianej o długości 70 m - spoczywała w sumie na 14 jarzmach oporowych (wysokość pomiędzy torami kolejki a stropem mostu PKP wynosiła 3,30 m). Projekt jej sporządził technik Gorbaczyk ok.1930 r. W późniejszym okresie zastąpiona została ona konstrukcją stalową (dwuteowniki), wspartą na betonowych przyczółkach.
UWAGA
Przy podejmowaniu kesza należy zachować szczególną ostrożność ze względu na sąsiedztwo ruchliwych torów PKP.