Parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji łódzkiej w dekanacie pabianickim. Erygowana w 1969.
Kościół został zbudowany w 1900 r. w stylu neoromańskim według projektu Tadeusza Markiewicza. Rozbudowany w latach 1971–1972 przez dobudowanie kaplicy. Poświęcony w 1900 r. przez bpa Henryka Kossowskiego, sufragana diecezji kujawsko-kaliskiej. W 1903 r. wykonano główny ołtarz z obrazem św. Floriana i płaską figurą Niepokalanego Poczęcia NMP. W 1912 r. (po lewej stronie) wykonano boczny ołtarz z obrazem Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1929 r. (po prawej stronie) boczny ołtarz, z obrazem św. Cecylii i św. Antoniego; w tym samym roku zakupiono 3 dzwony i organy. Rozbudowany w latach 1971–1972 przez dobudowanie kaplicy. W 2004 r. wybudowano ołtarz marmurowy i położono posadzkę marmurową w prezbiterium. W 2005 r. odrestaurowano częściowo wnętrze kościoła, zakupiono 7 obrazów i przeprowadzono renowację organów piszczałkowych. W 2005 r. rozpoczęto budowę nowego parkanu wokół kościoła. Erygowany w 1969.
Ciekawostka:
W połowie czerwca 2021 roku podczas remontu ul. Warszawskiej robotnicy natknęli się na dziwne znalezisko. Zauważyli pod ziemią dziwne prostokątne, ciemne kształty. Okazało się, że odkryli liczący ponad 200 lat stary cmentarz katolicki. Odkrycie to nie było zaskoczeniem, bowiem W 1810 roku mieszczanie wykupili grunty w okolicy kościoła św. Floriana, aby móc chować tu zmarłych. Cmentarz funkcjonował tu do momentu powstania nekropolii przy ul. Kilińskiego, którą uroczyście poświęcono w 1926 r.