Stowarzyszenie Historyczne Lubniewica tworzy grupa kilku osób, którym bliskie są Lubniewice. Te obecne, ale także te dawne. Zakresem zainteresowania objęto cały dawny powiat wschodniotorzymski. Członkowie stowarzyszenia szukają każdej okazji do odkrywania historii, włączając się lub inicjując różne akcje. 

BUDYNEK ZARZĄDU DOMINIUM

Budynek zarządu dominium rodu von Waldow und Reitzenstein, to jeden z pięciu obiektów wchodzących w sklad nowego kompleksu pałacowego. Budynek najprawdopodobniej wyszedł z desek kreślarskich berlińskiego biura architektonicznego Dinklage | Paulus, które zaprojektowało Nowy Zamek. Można domniemywać, że biuro to zaprojektowało pozostałe budynki kompleksu jak stajnie, kordegardę, stodołę oraz dom mieszkalny. Według niektórych źródeł, budynek wzniesiono w latach 30 XX wieku, lecz studiując mapę z roku 1925, możemy zobaczyć naniesione juz wszystkie budynki kompleksu. Na podstawie mapy topograficznej można przyjąć, że całość kompleksu powstała jeszcze przed pierwszą wojną światową lub z początkiem lat 20 XX wieku. udynek pełnił dwie funkcje: pierwszą z nich było schronienie dla głównego zarządcy majątku i jego rodziny, drugą natomiast było biuro zarządu dominium, w którym zarządzano roziegłym majątkiem rolniczym leśnym. Na poddaszu zlokalizowano pomieszczenia dla pracowników biurowych. W czasie wkroczenia wojsk rosyjskich do Königswalde, 31 stycznia 1945 roku, w budynku rozlokowały się oddziały Armii zerwonej. Przez następne miesiące budynek stał się swoistym hotelem dia oddziałów zmierzających na zachód. Z początku były to oddziały uczestniczące w bitwie o twierdzę Kostrzyn, a już wczesną wiosną uczestniczące w operacji berlińskiej. Po wielkim zwycięstwie budynek stał się znów hotelem dia wojsk powracających z zachodu Europy. W czasie bytności żołnierzy rosyjskich obiekt został rozkradziony wartościowego wyposażenia. W drugiej połowie 1945 roku, stacjonujące wojska rosyjskie, stopniowo opuszczające Lubniewice, przekazały budynek władzom polskim, tworzącym struktury w dawnym mieście nigswalde. Budynek do wiosny 1946 roku stał pusty, az do momentu przekazania nowego kompleksu pałacowego Zarządowi Okręgowemu Związku Nauczycielstwa Polskiego w Poznaniu, które przejęło. szcze nieoficjalnie, nowy kompleks pałacowy, wraz z folwarkiem Cięcie (obecnie Trzcińce) 14 maja 1946 roku. Nowy kompleks pałacowy wraz z folwarkiem miał stać się nową siedzibą dla Gimnazjum i Liceum gólnokształcącego, dia okolicznej młodzieży chłopskiej oraz sierot po poległych i zamordowanych nauczycielach i pracownikach oświatowych. Ostatecznie w Lubniewicach otworzono jedynie gimnazjum wdynek zarządu dominium, zgodnie z relacją przedstawiciela ZNP został zniszczony w 15%, na co złożyły się między innymi rozkradzione instalacje czy powybijane szyby, a szaber co noc nie ustawał. Dopiero 20 maja 1946 roku, udało się znaleźć stróza, którego obecność powstrzymała dalsze rozkradanie budynku. Gimnazjum w kompleksie zamkowym rozpoczęło swoją działalność 15 października 1946 roku, jego dyrekcja zorganizowała w budynku zarządu dominium internat męski. Od tego czasu, puste pomieszczenia, w których było słychać jeszcze echa maszyn do pisania, ożywiło się chłopięcymi głosami. omieszczenia biur zaadoptowano na 8 sypialni dla chłopców, a w mieszkaniu zarządcy znalazł swoje miejsce ich opiekun. Umeblowanie internatu, w tym łóżka piętrowe, pozyskano z Narvik Lager Wandern Vędrzyn). Wraz z końcem roku szkolnego 1947/1948, z powodów słabej frekwencji i niegospodarności, gimnazjum wraz z internatem zakończyło swoją działalność w dniu 31.08.1948 roku. Budynek ponownie ostał zamknięty, pozostając w cichym zapomnieniu. Choć jeszcze w tym czasie, wśród zdających budynek, słyszało się opinie, że całość Nowego Kompleksu Pałacowego ma przejąć Centralna Komisja Związków @wodowych, która miała zorganizować w kompleksie domy wczasowe dla świata pracy. Zanim ziściły się nowe losy budynku, całość kompleksu pałacowego została zdana na stan Zarządu Centralnego aństwowych Nieruchomości Ziemskich w Poznaniu. Jeszcze pod koniec 1948 roku, zaczęły ważyć się nowe losy kompleksu pałacowego, dla którego znaleziono nowe przeznaczenie, którym miał być stały obóz ypoczynkowy młodzieży wyższych uczelni w Poznaniu. Zimą 1949 roku kompleks został przejęty przez Wojewódzki Odział Towarzystwa Przyjaciół Młodzieży Szkół Wyższych w Poznaniu, lecz to przejęcie nie iało swojej długiej historii. Późną wiosną 1949 roku, w świetle sporów o nielegalne przejęcie części obiektów kompleksu przez Nadleśnictwo i Gminna Spółdzielnię Samopomocy Chłopskiej, rozwiązano cześniejszą umowę na przekazanie kompleksu, który podzielono, a pałac wraz z kordegardą i parkiem został przekazany Głównemu Komitetowi Wczasów Akademickich, na urządzenie w nim stałych obozów połeczno-wypoczynkowych dla młodzieży szkół akademickich. Budynek dawnego zarządu dominium, jako jedyny z kompleksu pozostał bez właściciela i nowej funkcji. Pustym budynkiem znów zaczęli teresować się szabrownicy i nicponie, przez co, co rusz, któreś okno traciło swoją szybę. Nowe losy budynku, zaczęły się ważyć jesienią 1949 roku, kiedy to po raz kolejny usilnie poszukiwano budynku dia owej siedziby przedszkola. Propozycja, by wykorzystać budynek dawnego kompleksu pałacowego, została zaakceptowana na XIV posiedzeniu Gminnej Rady Narodowej, w dniu 27 października 1949 roku. Dodnie z uchwałą nr 15/49 budynek pawilonu" położonego w parku, obok zamku w Lubniewicach, miał zostać przeznaczony na nowe przedszkole w Lubniewicach, a obecne w nim mieszkanie miało stać się owym domem dla przedszkolanki, tak aby rodzice nie musieli na nią czekać, oddając swoje pociechy do przedszkola. Przełom roku 1949/1950 przyniósł prace remontowo-adaptacyjne, które pozwoliły na zystosowanie obiektu na cele przedszkolne. Placówka rozpoczęła swoją działalność w lutym 1950 roku, by po miesiącu ją przerwać, ze względu na brak przedszkolanki. Nowy rok szkolny przyniósł ponowne warcie przedszkola. 1 września 1950 roku rozpoczęło działalność przedszkole jednooddziałowe. Budynek znów odżył, w murach ponownie roznosiło się echo dziecięcych śmiechów. Pobliska górka zaczęła mużyć jako wielka piaskownica, otoczona dumnie górującymi sosnami. Jeszcze w latach pięćdziesiątych, w pozostałych pomieszczeniach budynku, zorganizowano schronisko młodzieżowe. Przez lata nie ma Belkiej frekwencji uczęszczających dzieci, až do roku 1975, gdy z nowym rokiem szkolnym otworzono placówkę dwuoddziałową. Rok 1978 przyniosł pokłosie powolnego wzrostu urodzeń dzieci, co wymogło cyzję o utworzeniu placówki trójoddziałowej. W budynku zaczęło brakować miejsca, dlatego peinit on już tylko funkcję przedszkolną. U szczytu wyżu demograficznego w latach 80. otworzono czwarty oddzial zedszkolny, który funkcjonował do końca lat osiemdziesiątych. W wyniku przemian ustrojowych w kraju, wielu rodziców traci swoją pracę i to oni, przejmują ponownie rolę wychowawczą. Mała frekwencja zedszkolaków, 1 września 1990 roku powoduje zamknięcie czwartego oddziału przedszkolnego. Budynek pełni funkcję do końca roku przedszkolnego 2017/2018. Mury budynku wyciszają się, a w pustych alach i korytarzach próżno szukać gwaru i śmiechu dzieci. Minęło niespełna 70 lat i znów budynek pozostał cichy i pusty. Pomimo obaw, losy budynku nie miały powiązać się z ruiną i zapomnieniem. Jesienią 220 roku ogłoszono przetarg, na którym wystawiono budynek dawnego przedszkola do sprzedaży. Przetarg ten zakończył się sukcesem, a budynek zyskał właściciela z pomysłem dia tego miejsca. Juz w pod oniec 2023 roku rozpoczęto działalność obiektu z funkcją hotelową, pod nazwą Zamkowa 4", a latem 2024 roku obiekt wzbogacił się o kawiarnię, w której spacerowicze podążający ulicą Zamkową, mogą bróbować świeżo palonej kawy i słodkości.

Kordy wskazują tablicę, aby odnaleźć kesza udaj się 15 metrów na azymut 76