Grodzisko znajduje się ok. 2 km na południe od zabudowań klasztoru w Lądzie, na wydmowym wzniesieniu otoczonym bagnistymi łąkami pradoliny Warty. Wzniesienie to nazywane jest „Rydlową Górą”. Grodzisko zajmuje powierzchnię ok. 2 ha i jest częściowo zniszczone przez długotrwałe użytkowanie rolne. Kształtem przypomina nieregularny owal o wymiarach ok. 125 m x 70 m, z wałami zachowanymi wyraźnie tylko od strony północnej i północno-zachodniej. Gród wraz z podgrodziem funkcjonował w okresie wczesnego średniowiecza, X - poł. XIII w. Moment założenia grodu i okoliczności jego upadku nie są do końca jasne. Gród wraz z podgrodziem funkcjonował w okresie wczesnego średniowiecza, X - poł. XIII w. Moment założenia grodu i okoliczności jego upadku nie są do końca jasne. W wyniku badań ustalono, że najstarszy, (niewielki) gród został spalony, a odbudowany ok. poł. X w. zyskał potężniejsze fortyfikacje, których głównym elementem był wał o szerokości ok. 25 m. Ślady spalenizny w północnej i wschodniej części wału oraz na majdanie wskazały, że w poł. XI w. obiekt został ponownie spalony. W dość szybko odbudowanej warowni poszerzony wał umocniono od zewnątrz kamiennym płaszczem oraz rozbudowaną odsadzką. Ten system fortyfikacji rozpoznano w północnej i północno- wschodniej partii grodziska. Całość założenia otaczała fosa dochodząca do 5 m szerokości. Etapom budowy warowni odpowiadają zarejestrowane warstwy osadnicze, relikty zabudowy wnętrza oraz liczne zabytki ruchome.