Wybudowany w latach 1760-77 staraniem opata lądzkiego Konstantego Iłowieckiego. Wykończenie wnętrza trwało do 1809 r. Gruntownie odnowiony w latach 1900-03 przez Aleksandra Przewalskiego. Kościół jest trójnawową budowlą bazylikową, z prostokątnym prezbiterium i dwiema kaplicami tworzącymi ramiona krzyża. Przed lico fasady wysunięte są dwie wieże, zwieńczone hełmami z latarniami. Wnętrza przykrywają sklepienia żaglaste.
Wyposażenie głównie barokowe i rokokowe, m.in. ambona i odpowiadająca jej chrzcielnica z 2 poł. XVIII w, z rzeźbami Chrystusa i św. Jana Chrzciciela na baldachimach. W ołtarzu bocznym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z około poł. XVII w., w srebrnej sukience z końca tego stulecia. Starszymi zabytkami są dwie kamienne kropielnice, romańska i gotycka.