W tym miejscu, od lat 80-tych XIX wieku do ok. roku 1914 funkcjonowała huta szkła, w której produkowano głównie tafle okienne i butelki.
Ówczesne huty szkła lokalizowane były w okolicach lasu (aby była łatwość pozyskania opału do opalania pieców) i miejsc, w których występował specjalny piasek, nadający się do wytopu szkła. Masę szklaną uzyskiwano poprzez stopienie piasku i dodatków w wysokiej temperaturze, a następnie formowano ją poprzez jej wydmuchiwanie lub wlewanie do specjalnych form. W Hucie Majdan mieszkało nawet kilkadziesiąt rodzin trudniących się szklarstwem. Ich historia zapisana została w księgach metrykalnych parafii Baranowo, do której należała (i nadal należy) wioska Majdan - odnotowano tam wiele narodzin, małżeństw i zgonów osób z rodzin hutniczych, nazywanych w tych dokumentach szklarzami lub fabrykantami szkła. Hutnikami z Huty Majdan byli także przodkowie (3x pradziadkowie) właścicieli niniejszej skrzynki.
Zabudowania huty były drewniane, nie pozostał po nich żaden trwały ślad, miejscami widoczne są jedynie fragmenty cegieł po piecach i kominach. O tym, że produkowano tu szkło świadczą niezbicie bardzo liczne szklane fragmenty na okolicznych polach. Szczególnie wiosną (jeszcze przed zasiewami), gdy po deszczu wychodzi słońce, ziemia aż błyszczy. Znaleźć tu można głównie fragmenty potłuczonych wyrobów, ale także bryłki zastygniętej masy szklanej. Kilka szklanyh znalezisk przedstawiają zdjęcia. Na szczególną uwage zasługuje denko butelki z odciśniętą sygnaturą - HM jak Huta Majdan (nie sieciówka z ciuchami).Gorąco zachęcamy do własnych poszukiwań szkiełek i do podzielenia się ich efektami we wpisie do logu!
...
Huta znajdowała się w narożu obecnej łąki. Kesz to prostopadłościenny pojemnik z tworzywa ukryty w wielokrotnym drzewie.
Powodzenia!