Pierwsza wzmianka o Rożnowie pochodzi z 1297 r. kiedy to książę Henryk głogowski nadał osadę Dytrykowi von Frankenberg i Janowi von Skassow. Niedługo później cały Rożnów znalazł się w rękach Frankenbergów z Proślic. Frankenbergowie przybyli na Śląsk w XIII w. z okolic Chemnitz w Miśni, chociaż według własnej tradycji wywodzą się z Nadrenii-Palatynatu. Ród ten blisko związany z książętami piastowskimi z Głogowa, ale także Żagania i Brzegu szybko powiększał swoje posiadłości i przez kilka wieków należał do najbardziej znaczących rodzin ziemi kluczborskiej. Po Dytryku właścicielem Rożnowa i Proślic został jego starszy syn Teodor (zm. po 1320 r.), który włości podzielił między dwóch synów. Starszy z nich, Ginter (zm. po 1342 r.) odziedziczył Rożnów. Następnie majątek ten należał do syna Gintera, Hedanusa, oraz wnuka Gintera, Konrada, zmarłego bezpotomnie. Po jego śmierci Rożnów przejął Heydanus von Frankenberg, potomek młodszego syna Dytryka. Kolejnym właścicielem majątku został brat Heydanusa, Jan, do którego należały też Proślice, Wojsławice i Nasale. W XVI w. rodzinne posiadłości zostały podzielone pomiędzy trzech wnuków Jana von Frankenberg-Proschlitz, którzy zapoczątkowali trzy nowe linie rodu: Dom Proślice, Dom Roszkowice i Dom Miechowa. Rożnów przypadł w udziale Krzysztofowi Sebastianowi, założycielowi Domu Roszkowice. Następnie wioskę otrzymał jego syn Krzysztof Wilhelm, ostatni z Frankenbergów wzmiankowany w Rożnowie. W XVII w. dobra należały już do rodu von Sebottendorf. W 1699 r. jako właściciel Rożnowa wymieniony został Karol Wacław von Sebottendorf. Wiek XVIII przyniósł liczne zmiany właścicieli majątku, które trudno odnotować. Wioska należała między innymi do Marcina Fryderyka von Koblinsky i Krystiana von Moehring. Około połowy osiemnastego stulecia Rożnów otrzymał wraz z ręką Zofii Luizy von Moehring, pruski generał Gustaw Adolf von Eben und Brunnen. W rękach rodziny von Eben majątek został do XIX w., kiedy to zakupił go Dorotheus von Gladis. W 1862 r. posiadłość nabyła rodzina von Treu, której przedstawiciele pozostali w Rożnowie do 1945 r.  Majątek po drugiej wojnie światowej został znacjonalizowany, a dawny folwark przekształcono w Państwowe Gospodarstwo Rolne. W pałacu wzniesionym około połowy XIX w. przez Dorotheusa von Gladis urządzono biura i mieszkania. Rezydencja pozostawała w dobrym stanie technicznym do początku XXI w. Niestety sprzedana prywatnemu inwestorowi została w ciągu kilku lat doprowadzona do ruiny. Od 2007 roku służby konserwatorskie wydały trzy nakazy konserwatorskie dotyczące zabezpieczenia zabytku, żaden z nich nie został zrealizowany. W drugiej połowie 2010 roku miała miejsce zmiana właściciela pałacu. Nie miała ona jednak wpływu na los obiektu. Kolejny inwestor nie wykonywał nakazów konserwatorskich i na wniosek OWKZ został ukarany grzywną przez Sąd Rejonowy w Kluczborku. Co ciekawe właściciel następnie otrzymał dotację Wojewódzkiego Opolskiego Konserwatora Zabytków i przygotował projekt zabezpieczeń, prac budowlanych jednak nie podjął. W 2013 roku OWKZ rozważał podjęcie remontu zastępczego. Postępujące zniszczenia pałacu i brak środków uniemożliwiły jego realizację. Obecnie (grudzień 2014r.) właściciel próbuje sprzedać zrujnowany pałac.

W lepszym stanie niż sama rezydencja są otaczające dziedziniec folwarczny budynki gospodarcze. W 2009 znajdowały się pod zarządem Agencji Nieruchomości Rolnej O/T w Opolu, dzisiaj być może są własnością prywatną.

Źródło: https://www.palaceslaska.pl/index.php/indeks-alfabetyczny/r/1246-roznow