Dwa wiatraki koźlaki z początku I połowy XIX wieku, są świadectwem drewnianego budownictwa przemysłowego charakterystycznego dla okolic Śmigla.
Wiatraki zostały przeniesione na obecne miejsce w 1978 r. Pierwszy pochodzi z Bronikowa, został wybudowany na początku XIX w., ma elementy powstałe wcześniej (na mącznicy data 1726). Drugi wybudowany w poł. XIX w. w Kluczewie.
Wiatraki typu koźlaki o identycznej konstrukcji. Podstawę wiatraka stanowi ceglana podmurówka z położonymi na niej drewnianymi podwalinami, które stanowią podstawę dla kozła, nieruchomej części wiatraka. Zbudowane na rzucie kwadratu, trójkondygnacyjne. Bryła w kształcie prostopadłościanu lekko zwężającego się ku górze. Nakryta dachem dwuspadowym z naczółkiem. Ściany o konstrukcji szkieletowej, oszalowane deskami, ściana wietrzna dodatkowo obita gontem. Elewacja frontowa jednoosiowa z trójkątnym nadwieszonym szczytem wspartym na ozdobnie profilowanych mieczach. W poziomie drugiej kondygnacji znajduje się zadaszony podest ze schodami i wejściem do wiatraka.