Polska strona rozległej doliny Bugu to przeważnie bezkresne łąki ciągnące się wzdłuż koryta rzecznego. Najbardziej charakterystycznymi ptakami tych siedlisk są derkacze i czajki. Derkacze trudno zauważyć, prowadzą skryty tryb życia kryjąc się w wysokich trawach. Usłyszeć je można jedynie w sezonie godowym, kiedy to samce po zmroku odzywają się charakterystycznym głosem terytorialnym. Czajki związane są z niższą roślinnością trawiastą. Widywane najczęściej wczesną wiosną lubią przebywać blisko niewielkich rozlewisk wody i łąk graniczących z polami uprawnymi. Przemierzając pieszo dolinę rzeczną można zobaczyć jak spłoszone zrywają się do nieco chwiejnego, niespokojnego lotu i krążą wokół wydając charakterystyczne odgłosy.Niektóre obszary doliny rzecznej przeznaczane są pod uprawy rolne. Są to zazwyczaj niewielkie śródłąkowe poletka, na których najczęściej kwitnie gryka lub rzepak. Taka mozaika siedlisk przyciąga wiele pospolitych gatunków ptaków. Na trasie ścieżki można zobaczyć raz po raz wzlatujące do góry skowronki, przesiadujące na krzewach pokląskwy czy lecące faliście pliszki żółte. Na najwyższych gałęziach krzewów widać siedzące ptaki z czarną przepaską na oczach – to gąsiorki, który podobnie jak spokrewnione z nimi srokosze, nadziewają swe ofiary na ciernie krzewów. Wśród ptaków drapieżnych najczęściej widywane są błotniaki stawowe, choć błotniaki łąkowe,ich rzadziej spotykani kuzyni, są również charakterystycznymi ptakami w dolinie Bugu.
Skrzyneczka - długi pojemnik PET.
Powodzenia.