Opis miejsca:
Cmentarz przy ul. Potulickiej – nieistniejący cmentarz leżący na terenie Górnego Wiku, obecnie teren pętli tramwajowej.
Od ok. początku XIV w. istniał w tym miejscu niewielki cmentarz związany z kościołem i szpitalem św. Jerzego, w źródłach określany jako „Georgenkirchhof”. W czasie panowania szwedzkiego uległ on likwidacji. [1]
W 1767 r. w jego miejscu zorganizowano nowe miejsce pochówków, określane na mapach jako Wiekscher Kirchhof lub Oberwieker Friedhof. Przeznaczone ono było głównie dla bogatych szczecinian, którzy w 1772 r. utworzyli kasę pogrzebową, aby zapewnić rodzinom stałe miejsce na pochówek. Spoczęli tu m.in. członkowie francuskiej rodziny Rückforth, znanej z prowadzenia działalności browarniczej oraz rodziny Crepin – właścicieli drożdżowni i gorzelni.
Pierwotnie cmentarz posiadał powierzchnię ok. 700m 2, a z początkiem XIX w. został powiększony w kierunku wschodnim, do skarpy.
W II połowie XIX w. wybudowano kaplicę cmentarną i ogrodzono teren (w 1878 r.), ale jednocześnie rozpoczęto stopniowe zmniejszanie nekropolii ze względu na rozbudowę dworca kolejowego po stronie wschodniej oraz budowę od 1873 r. teatru letniego „Belleuvue” w jego południowej części.
Ostatecznie ze względu na brak wolnych miejsc cmentarz zamknięto w 1880r.
W 1925 r. rozebrano kaplicę cmentarną, zaś w 1929 r. w północnej części cmentarza wzniesiono kościół ewangelicki pw. Zbawiciela (niem. Erlöserkirche).
W czasie nalotu w styczniu 1944r. cmentarz, jak i znajdujący się obok kościół parafii pw. Zbawiciela uległy zniszczeniu.
Ze strony: https://pomeranica.pl/wiki/Cmentarz_przy_ul._Potulickiej
Opis skrzynki:
Kesza szukamy w kącie nisko.
Potrzebne pisadło.