Brutalizm to nurt architektoniczny, który narodził się w latach 50. XX wieku i dominował w latach 60. i 70. Charakteryzuje się surowością formy, eksponowaniem konstrukcji oraz użyciem nieotynkowanego betonu, który stał się jego znakiem rozpoznawczym. Nazwa wywodzi się od francuskiego terminu béton brut („surowy beton”), którego używał Le Corbusier, jeden z głównych inspiratorów tego stylu.
Cechy charakterystyczne brutalizmu:
- Ekspozycja materiałów – najczęściej stosowanym materiałem jest surowy beton, choć pojawiają się też cegła, szkło i stal.
- Geometryczna, monumentalna forma – budynki brutalistyczne często mają masywną, rzeźbiarską formę z wyraźnie zaznaczonymi bryłami.
- Widoczna konstrukcja – architekci brutalistyczni eksponowali strukturalne elementy budynku zamiast je ukrywać.
- Funkcjonalność i minimalizm dekoracji – ornamenty są zbędne, a forma budynku wynika głównie z jego przeznaczenia.
- Surowość i monumentalizm – brutalistyczne budowle często budzą skojarzenia z twierdzami lub bunkrami, co bywało zarówno krytykowane, jak i podziwiane.
Brutalizm cieszył się popularnością w latach 50.–70., ale później był krytykowany za przytłaczający wygląd i uważany za zimny oraz nieprzyjazny dla użytkowników. Dziś przeżywa jednak renesans, a wiele budynków brutalistycznych uznawanych jest za ikony architektury modernistycznej.
Ścieżka zaprowadzi Cię i pokaże przykłady architektury brutalistycznej we Wrocławiu.
GeoŚcieżki
Musisz najpierw znaleźć {CFrequirment} skrzynek by założyć nową GeoŚcieżki 
MentorMentor to osoba, która zarejestrowała GeoŚcieżkę w systemie
