Javascript jest wyłączona przez Twoją przeglądarkę lub używasz starej przeglądarki (IE6, IE7, IE8), która nie jest już obsługiwana. Strona nie będzie działać prawidłowo, lub jej funkcje zostaną znacząco ograniczone (nie będziesz mieć dostępu do większości funkcjonalności). Zalecamy skorzystanie z najnowszych przeglądarek. (FireFox, Chrome, Opera)
Rewolucja przemysłowa - era stali i pary napędzana węglem. W miarę wynajdywania coraz większych i nowocześniejszych maszyn rósł też apetyt na "brunatne złoto". Nie dziwi więc, że poszukiwano go również poza tradycyjnymi "zagłębiami" górniczymi.
Zielonogórskie górnictwo to zasługa kupca Carla Adolpha Pohlenza, który wraz ze wspólnikami założył spółkę „Consolidierte Grünberger Gruben”. Wydobywała ona węgiel brunatny metodą podziemną w okolicach Zielonej Góry w latach 1841–1945. Później niestety ten ponad stuletni wycinek historii miasta został zapomniany i obecnie prawie nikt nie kojarzy Zielonej Góry z górnictwem.
Źródło mapy: geoportal.gov
Okolica osiedla Cegielnia i przysiółek Rybno to bardzo ważne miejsce na zielonogórskiej mapie górniczej. Poszukiwania węgla brunatnego koncentrowały się w miejscach występowania iłów, używanych w cegielniach. Stąd rozpoczęto poszukiwania w tej okolicy a pierwsze szyby rozpoczęły pracę w roku 1841. Węgiel wydobywany był przede wszystkim z pokładów Emilie i Fredrich Wilhelm. Szyby w okolicy cechowni przy ul. Ceramicznej zostały uruchomione w XX w. Wspomniana cechownia zachowała się w stanie bardzo dobrym. Pozostałości w postaci fundamentów wieży znajdziesz przy szybie nr 10. Reszta szybów pozostawiła po sobie jedynie zapadliska.