Zamek Podewils (od nazwiska rodu władającego tą budowlą), Zamek Rycerski (od siedziby wojów tu urzędujących), Zamek Kwietny (od całych wielkich połaci kwiatów otaczających siedzibę rodu Podewils), Zamek Wodny (od…). Pięknie położony nad jeziorem, obecnie zwanym Zamkowym. Datowany jest na koniec XV wieku, więc jeszcze mógł zmieścić się w średniowieczu (schyłkowym). Wielokrotnie na przestrzeni wieków przebudowywany, ale zachował swój piękny, urokliwy wygląd. Ze względu na miękkie podłoże jego fundamenty opierają się na wbitych w ziemię długich, drewnianych palach (dębowch lub z nieżywicowanej sosny). Zlokalizowany na ziemiach podarowanych w 1480 r. Adamowi von Podewils przez księcia Bogusława X, księcia szczecińskiego, słupskiego, rugijskiego, wołogoskiego i pomorskiego za zasługi w bitwie pod Sianowem w 1475 r. Zbudował on wieżę obronno-mieszkalną. W XVII wieku stracił swoje militarne znaczenie i został przebudowany przez Feliksa von Podewils na pałac-rezydencję. Między innymi rozebrano wieżę. W wieku XIX ówczesny właściciel Karl Wilhelm von Riepenhausen dokonał kolejnej przebudowy, tym razem w stylu neorenesansowym. Między innymi dobudowano do pałacu dwupiętrowe skrzydło (dziś z zaadaptowanym poddaszem właściwie jest trzypiętrowe). W XIX wieku mieściła się tu szkołą dla dziewcząt prowadzona przez pastora, jednak ze względu na skandal obyczajowy, którego bohaterem był sam pastor, została rozwiązana. W okresie międzywojennym właścicielem pałacu (już nie zamku) był dr Karl Alexander von Ripenhausen. Umarł bezpotomnie w 1944 r. Zamek stał się bezpański. Jednak działa zniszczenia dokonali w 1945 r. radzieccy żołnierze, rabując co się tylko dało. Po nich zamek z resztek wyposażenia ogołocili powojenni tzw. szabrownicy. Do 1956 r. w pomieszczeniach rezydowały miejscowe nadleśnictwo i szkoła. Potem przez dziesiątki lat pałac stał pusty i niszczał. Pod koniec lat siedemdziesiątych zakupiła go bodajże jakaś śląska kopalnia i zaczęła remontować z przeznaczeniem na ośrodek wypoczynkowy dla pracowników. Po 1989 r. kopalnia nie byłą już w stanie prowadzić inwestycji i obiekt przejęła gmina. W przetargu sprzedała go prywatnemu inwestorowi, który pałac wyremontował z wielką pieczołowitością i zaadaptował na hotel (czynny od 1996 r.).

Przy zamku, zaraz za ogrodzeniem przy wjeździe, znajduje się barokowa kaplica z 1580 r., obecnie kościół. W pobliżu mieszka osoba opiekująca się świątynią. Można od niej otrzymać klucze i samodzielnie zwiedzić wnętrze. Oprócz zachowanego wystroju sprzed drugiej wojny światowej można również wejść do hali grobowca rodziny Podewils, gdzie znajdują się dwa sarkofagi pochowanych tutaj członków tej rodziny.

Jak o każdym zamku, tak i o tym krążą legendy. Jedna z nich mówi o parze kochanków goszczących w zamku, która zeszła do piwnic w celu turystycznym (zwiedzanie). Spotkała tam ogromnego pająka. W walce piwnica uległa zawaleniu i nikt już nie zobaczył onej pary. Druga legenda związana jest z alchemikiem goszczącym u rodziny Podewils, znającym sekret zamiany każdej rzeczy w złoto. Uwięziony na strychu produkował dla Podewilsów złote monety. Po pewnym czasie udało mu się uciec, ale jego duch podobno w dalszym ciągu w murach zamkowych się znajduje. Trzecia legenda mówi o tajemnym tunelu pod jeziorem.

Czwartą legendę każdy może zweryfikować sam. Mówi ona o tym, że w zamku-pałacu są cztery wieże, tyle co pór w roku, jest dwanaście wejść, tyle co miesięcy w roku, pięćdziesiąt dwie komnaty, tyle ile tygodni w roku, trzysta sześćdziesiąt pięć okien, tyle co dni w roku. Wystarczy policzyć.