Javascript in your browser is switched off, or you are using an old browser (IE6, IE7, IE8), which is no longer supported. This site will not work properly, or its functions will be significantly reduced (you will not have access to most of the functionality). We recommend using the latest browsers. (FireFox, Chrome, Opera)
Chciałbym przybliżyć osobę, która związana była z ziemią leżajską. Dla jednych pozostał bohaterem, dla innych bandytą. Sami musicie ocenić kim był.
Józef Zadzierski urodził się 5 września 1923 r. w Kostopolu na Wołyniu. Od małego był zafascynowany wojskiem, często podziwiał polskich kawalerzystów i piechurów. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Równem przez kilka miesięcy był uczniem lwowskiego Korpusu kadetów, skąd zabrał go ojciec, obawiając się wpływu Piłsudczyków na syna. W 1938 r. zamieszkał wraz z rodzicami w Warszawie i tam rozpoczął naukę w gimnazjum.
Po wybuchu wojny uciekł z domu i walczył jako zwiadowca konny w szeregach Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie” dowodzonej przez gen. Franciszka Kleeberga. Po bitwie pod Kockiem dostał się do niewoli, jednak został zwolniony ze względu na młody wiek.
W Warszawie na tajnych kompletach uzyskał maturę, po czym ukończył podziemną podchorążówkę w Dańkowie, będąc jednocześnie żołnierzem oddziału Jana Kamera „Bolesława” o pseudonimie „Zawisza”.
W 1941 r. nawiązał kontakt z Narodową Organizacją Wojskową w Grójeckiem. W roku 1943 w grójeckiej komórce NOW nastąpiła wsypa i Zadzierski musiał uchodzić zagrożony aresztowaniem przez Gestapo. Wiosną tego roku skierowano go do Okręgu NOW Rzeszów (COP). Ok 10 maja 1943r. wezwał go Ludwik Więcław "Śląski", gdzie otrzymał przydział do oddziału Franciszka Przysiężniaka „Ojca Jana”. Na miejscu zmienił swój pseudonim. Od teraz znany był jako „Wołyniak”.