Przeprowadzono procedurę adopcji skrzynki: Użytkownik -> Użytkownik

Automatyczna archiwizacja - 6 miesięcy w stanie "Tymczasowo niedostępna"

Skrzynka będzie czasowo niedostępna.

Automatyczna archiwizacja - 6 miesięcy w stanie "Tymczasowo niedostępna"

Skrzynka będzie czasowo niedostępna.

Skrzynka gotowa do szukania. Powodzenia!

jak tylko zobaczyłem... nie mogłem się powstrzymać... tylko gdzie jest Marian?

Automatyczna archiwizacja - 6 miesięcy w stanie "Tymczasowo niedostępna"

Skrzynka będzie czasowo niedostępna. Ktoś rozmontował i ukradł jej całą zawartość. W tym przypadku brzmi to...irracjonalnie, ale czego Polak nie potrafi :)

Znaleziona podczas deszczowej psio-wędrówki i powiedzmy, że "przeniesiona" jakieś kilkaset metrów. Wziąłbym i dalej ale pies nie chciał ciągnąć a właściwie ciągnąć to chciał tylko nie we właściwą stronę więc uziemiłem na skraju miejsca rekreacyjnego. Skrzynka zdecydowanie nietypowa i bardziej do niej pasuje ubranie robocze niż niedzielny garniturek -do mnie pasowała ;)

zabrana

Przypominam, że warunkiem zdobycia kesz jest jego przeniesienie. Powodzenia

Cudowna reaktywacja skrzynki jeszcze chwilę u mnie w domu (nie szukaj na kordach) ale już za chwileczkę, za momencik rusza w teren. Nowe współrzędne wkrótce.

"Zaraz wracam"...

Czy to oznacza, że ten kesz już nie wróci?

Mam nadzieję że będzie tak jak z Terminatorem.

Marian will be back.

Szanowni keszerzy,
Warunkiem wpisu do logbooka internetowego jest nie tylko znalezienie logbooka czy też szczątków kesza ale też (a może przede wszystkim) przemieszczenie skrzynki. Nie logboooka, nie reaktywacji a kesza w oryginalnej postaci. Jest to napisane w treści skrzynki i jest to główną serwowaną przez Mariana atrakcją. Dlatego proszę osoby które znalazły szczątki kesza i nie mogły nic przenieść o usuniecie swoich znalezień - nie o takie Was doświadczanie Marianowi chodziło ;)

PS. Niedługo reaktywacja kesza ruszy w teren, więc najprawdopodobniej kiedyś i do Was ponownie zawita.

No niestety....

Proszę Mariana nie szukać na koordach! Został zabrany.

W związku z jego rozczłonkowaniem kesz na razie nie wróci w teren. Prawdopodobnie wróci do właściciela celem naprawy.

niespodziewane spotkanie z keszerami przy jednym keszuniestety jak juz zostalo wspomniane kesz był w rozkladziemilo jednak bylo spotkac druga ekipe :)

 

Szukamy i szukamy. Niby jesteśmy na koordach, ale coś dużo tam "śmieci". Jak się okazało, to było to miejsce. Niestety nie było nam dane znaleźć kesza w całości :/ 

Dojeżdżając myślę sobie ja znam to auto. A tu doszło do spontanicznego spotkania z areckis i niepaukami.  Reszta jak opisał Arek. 

Kesza szukaliśmy małą grupką, która niespodziewanie się zdublowała. Niesamowity zbieg okoliczności, aby przy jednym mobilniaku leżącym od kilkunastu dni w terenie bez wcześniejszego umawiania się spotkały się dwie ekipy.Śmiechu sporo, ale, ale... gdzie ten kesz?

No i tu był spory problem, bo najpierw odnaleźliśmy jego nazwę, później jego jedną składową, a po przesłaniu zdjęcia przez poprzedniego posiadacza wyglądu całości zaczęliśmy kompletować porozrzucaną po okolicy całość kesza w tym logbook. Niestety bez jego głównej części - na której się znajdował.

Do logbooka się wszyscy wpisaliśmy, a elementy włożyliśmy do bagażnika. Teraz trzeba będzie poszukać jakiegoś zastępczego "nośnika" kesza.

Udało się naskrobać na zielone. Raz jeszcze dziękuję.

Marian tak dał w palnik, że wylądował na Pomorzu.

Razem z WASYLEM uprowadziliśmy Mariana w stanie nieważkości daleeeeko od domu :D

Dwa dni w jednym miejscu keszyk sobie siedział, więc podjechałem i szukam, szukam i nic. Okazało się, że mój telefon pokazywał mi 30 metrów dalej. Pomysł super. Dzięki.

Marian postanowił zaczekać na skwerku :)

Super mobilniak:) znudziło się Marianowi  w centrum więc zaliczył podwyżkę na Powiśle.

Wielkie dzięki za skrzyneczkę! 

Marian poprosil o podwozke na Powiśle, a że tam właśnie zmierzalismy do rodzinki, to nie moglismy mu odmowic
Mistrz! Dawno sie tak nie ubawilam pobierajac mobilniaka w terenie ;)

Miałem zamiar go zabrać do tramwaju i jazda, ale jak mnie psy obszczekały, to stwierdziłem, że tramwaj to nie najlepszy pomysl i zostawiłem kesza z widokiem na radiocośtam :)

Tak sobie myślę co Ty bierzesz i czemu ja jeszcze tego nie mam?
Wpis foto bo nie mialem dlugopisu

Znaleziony i przeniesiony maks 5 metrow bo dalej nie dalem rady. Za dużo Policji Mariana pilnuje. M arian dalej widoczny z kordow także granica błędu zachowana. Mam nadzieję, że mi to wybaczyciea zwłaszcza właścicielka (która może być dumna z kesza)

Marian nie chciał pobyć u nas dłużej, woli swoje klimaty...

I powrót z gwiazdką :)

Jeszcze raz dzięki za przygodę ;-)

Bardzo proszę brać keszerską o  stosowanie się do zasad podejmowania tego kesza i nieprzekazywanie kesza z rąk do rąk. Czyniąc tak pozbawicie się podstawowej przyjemności zdobycia i przemieszczenia tej skrzynki. I nie mnie potem w logach okłamiecie, a samych siebie.

To nie są uwagi pod konkretenym adresem itp - to prośba ogólna dla przyszłych zdobywców, którą co jakiś czas będę w logach powtarzała. 

Dziękuję w imieniu swoim i Mariana

Rodzinne spotkanie z Marianem, dzieciaki miały dużo radości. Wielkie dzięki

Ach... Co to była za nocMarian jednak zdecydował się ruszyć dalej....

Ledwo go zostawiłam, a już spotkał kolegę po fachu.

Miłego szukania Mariana ;)

 

P.s. wrócę z gwiazdką :)

Złapałam Mariana. Dziś znajdę mu nowe miejsce. Raczej bliżej niż dalej :)

Po nocce spedzonej przy soku z gumijagod Marian wylądował pod jednym z ząbkowskich płotów. Tam przynajmniej Go ostatni raz widziałem...

PS. Zacny pomysł na kesza, leci zasłużona gwiazdka!

Dobrze, że sprawdziłem logi, bo też właśnie wyruszałem po Mariana :)

Taaak... Już pakowałem do samochodu, w kolejności: kiosk info, kosz na śmieci, niszczarkę z urzędu (kordy pasowały - w budynku) aż okazało się że Mariana już ktoś zabrał (na piwo/wódkę?). A tak w ogóle podobno jest do niego kolejka, zapisy najwcześniej na 3 kwartał.

Mobil przechwycony

Marian strudzony ciężką robotą na mojej posesji stwierdził, że musi iść po zasiłek dla ciężko pracujących i wylądował w urzędzie miasta Józefów. Dziękuję Mu za pomoc, odwiedziny i życzę zdrówka. 

Wracam do domu, robota miała być zrobiona, a tu Mariana nie ma. Zostawił tylko kartkę, że zaraz wraca...
Gdzie On się podział? Może poszedł z Matadoorem po flaszkę??? Hmm. Trzeba będzie Go poszukać - bądźcie czujni. Zielone :)

Marian czeka na Robcona...

Podjęta w drodze na siłownie, cierpliwości juz wkrótce nowa lokalizacja... tak sie widze za 40 lat, cuuuudo:)

Długo żeśmy dumali, co tu z takim keszem Mariana począć. Po wielu dyskusjach na koniec uznaliśmy, że najlepszym dla niego miejscem będzie awangardowy Park Rzeźby na Bródnie. Bo on najlepiej do takiej awangardy pasuje. :D

Wieść gminna do nas dotarła, że Marian jest w stolicy. Marian w Warszawie? No niemożliwe... Przecież on tu nie bywa, bo to nie jest jego ulubione miejsce. Zerkam jednak na mapę i co widzę? "Zaraz wracam. Marian". O kruca bomba! No to lecimy, może jeszcze go zastaniemy pod tym adresem! Przybyliśmy popracowo na adres Mariana, a tam: "Ciemność, widzę ciemność..." Łazimy, szukamy w różnych miejscach przy latarkach i nic... A miejsce typowo Marianowe... Cholera, czyżby Mariana jednak stąd już wywiało i żadnej nowej informacji dla nas nie zostawił, gdzie go szukać? Hm... ale zaraz, moment - co z płotem? To i płot by Marian zabrał ze sobą? No to już nam nie pasowało! Ale płotu w ciemnościach także nie widać. Zaczynamy przeczesywać coraz szerzej okolicę, to tu, to tam... A to się nam Marian dzisiaj zakamuflował! No niesłychane! W chwili kiedy zaczynamy tracić nadzieję, otrzymujemy duchowe wsparcie i wtedy już wiemy, gdzie należy skierować swe kroki. A tam... No kruca bomba! Co za widok! Kesz Mariana w czystej postaci! :)

To był cudowny wieczór, do czasu...Nie wiem, jak to powiedzieć. ale... czasami się zdarza spotkać coś bardziej keszowego, niż sam kesz! No tak się uparliśmy, że gorzej nie można. Tylko nas zastanawiało, czemu tam nie ma logbooka!Oczywiście pomogły w tym przesunięte kordy, ciemności egipskie, wyjątkowo paskudne otoczenie z zamieszkałym na dziko panem, i ... nie wiem co jeszcze. Przecież musi być tego jakieś wytłumaczenie.Faktem jest jednak, że gorąca linia pomogła zrozumieć błąd.No i ruszyć po to właściwe coś. A jakaż była radość, jak już to coś zobaczyliśmy! Uśmiech od ucha, do ucha - bo przecież już udało się nam nieźle zmarznąć!Tak więc, kesz się znalazł. A teraz ... jest już w innym, cudownie fajnym miejscu - pasuje tam jak ulał!Bardzo dziękujemy za za ten pełen cudów wieczór i uśmiechy na twarzy. :)

A dopóki Azymut nie zaloguje nowych kordów kesza: Jestem w trasie. Zaraz wracam. ;)

Nowe miejsce kesza, w razie problemów szukaj w okolicy rogu płotu.

Szukam, szukam i naglę słyszę śmiech stasiekm zza krzaków... to był wyraźny sygnał, że znalazłJak zobaczyłem to też się uśmiałemCóż, jak się mówi "a" to trzeba powiedzieć "b", więc zabraliśmy kesza na wycieczkę i znaleźliśmy mu nowe miejsceSuper sprawa, dzięki!

Znaleziona i przeniesiona na zachód z p_nowik, w równie klimatyczne miejsce. Kordy się pojawią jak uśrednimy a gwiazdka jak nazbieram puszek czy innych takich na skup. Po drodze znaleźliśmy grill Mariana.

Oczywista rekomendacja.

Lekko nie było, jednoosobowo to się go daleko nie przeniesie ;)

No i to jest (nie)mobilniakNie takie tam chucherka co ich w plecaku co drugi keszer ma kopęPiekna skrzyneczka, klimatyczne wykonanie a obecna okolica też się idealnie nadaje. Aż się w pierwszej chwili nabrałem, że obok kesza mi się jakieś towarzystwo rozłożyło :)

Szacun za transport tego kesza - zarówno pociągiem jak i na kordy. Tu trzeba naprawde mocnej ekipy. No, ale to Marian, a nie jakiś Janusz ;)

Kesza na kordach nie zastałem. Szkoda :(

Majdan Mariana przeniesiony jakieś 200 metrów dalej. Miejscówka chyba bezpieczniejsza.

Powiem tak - w sumie to nie chciało mi się tego dnia keszować, ale hasło "Marian odwiedził Warszawę" zadziałało na mnie jak płachta na bykaZnając pomysłowość Autorki moja ciekawość została rozpalona do czerwoności - co tez tym razem nasza kochana Werrona wymyśliła???? No więc (tak, wiem, nie zaczyna się zdania od więc) powiem tak - wymyśliła coś MEGA, coś niesamowitego, zaskakującego i przyprawiającego o ból przepony ze śmiechu. Skąd ta dziewczyna ma takie pomysły??? Już nie mogę doczekać się kolejnej zaskoczkiWieeeelkie dzięki :)

 

To zdjęcie z logu Cezexa to pikuś. Ja sobie wyobrażam tych ludzi w pociągu i tych na Pl. Zawiszy. Mieliśmy niezła zabawę. To trzeba zobaczyć i przeżyć. Dziękuję za kolejna gwiazdkową skrzynkę.

 

Cezex -pojechałeś z keszem pociągiem??? Nawet nie wiesz jak żałuję, że mnie  przy tym nie było...

W załączniku mina współpasażerów :D

No to jedziemy dalej. Zgodnie z życzeniem autorki Marian musi gonić Kibla MazowieckiegoThx for cache. Zapraszam do wspólnego keszobrania: odynsraven@gmail.com :)

Przy szukaniu klucza niestety napatoczyli się świadkowie więc albo mogłem spalić skrzynkę albo ją przenieść. Na szczęście dziennik już szukałem w nowym miejscu. Thx for cache. Zapraszam do wspólnego keszowania : odynsraven@gmail.com :)

W krzaczkach po lewej, jak się wraca. To znaczy tyłem do Warszawy. ;) 

No tak, znaleźć skrzynkę to jedno, a przenieść to drugie... chyba na piechotę byłoby dużo łatwiej niż rowerowo. Były opcje żeby przypiąć rowery przy stacji i pójść gdzieś ze skrzynką, albo żeby spróbować jakoś ją przymocować do roweru - ale tutaj spore ryzyko że jak się to źle zrobi, to coś można urwać, albo że coś się wkręci... a w efekcie uszkodzi się rower albo skrzynkę, a trudno liczyć że zrobi się to porządnie, gdy ręce kostnieją (dzisiejszy wiatr oprócz tego że silny, był niespodziewanie zimny).

Ostatecznie postanowiliśmy się wynieść spod oka kamery w bardziej zaciszne miejsce, dokonać wpisu i zastanowić się co dalej. Tam stwierdziliśmy że w zasadzie przetransportowanie kesza o 150m też spełnia warunki i tam schowaliśmy. lavinka zmierzyła kordy i próbowała zalogować przeniesienie, ale telefon się rozładował. Jako że skrzynka nowa, jest weekend i ktoś zaraz może jej szukać, a minie ładnych parę godzin nim wrócimy do domu, postanowiłem w poprzedniej miejscówce zostawić jakąś wskazówkę gdzie jest teraz skrzynka... na przykład strzałkę z flaszek, których był spory zapas w krzakach. Już miałem gotowy drogowskaz, gdy lavinka stwierdziła że jednak wraca, bo nie chce się w ten ziąb przewiać i przeziębić, toteż nie wcieliłem pomysłu w życie.

P.S.1 Nawet na certyfikat TTF się załapaliśmy :-)

P.S.2 lavinka! Jak się wraca to po prawej! ;-P

P.S.3 Toto było na początku schowane przy dworcu w Żyrardowie? No, śmiesznie to musiało wyglądać :-)

P.S.4 Jak chowaliśmy kesza, nadjechał Pan Marian (załączam foto) i nas opieprzył "Gdzie mi to przenosicie?! Mówiłem, że zaraz wracam!!!". Udobruchaliśmy go herbatą z termosu a la grzaniec (mocno bezalkoholowa) i daliśmy jeszcze ćwiartkę cytrynówki na drogę.

Po dłuższej zimowej przerwie powrót do szukania w wielkim stylu. Takie skrzynki to ja lubię. I cóż tu napisać, by nie zaspoilerować? Rzeczywiście rowerowo mieliśmy z Meteorem małą zagwozdkę, jak to przetransportować, na dodatek wiało upiornie i niemal zamarzłam na kość, co skutkowało w moim przypadku powrotem do domu. No ale jakoś przetargaliśmy nieco w kierunku Warszawy, by mobilności stało się zadość. in:flaszka out:certyfikat

Może ktoś następny przygarnie Mariana na nocleg, tak dzisiaj chłodno i mokro...

Ponieważ nie postawiliśmy Marianowi świętopatrykowego piwka nabił mi na odchodnym guza, no ale czego innego można się było spodziewać ;)

Marian wsiadł do pociągu i... zaraz wraca.

Skrzynka blisko stacji, ale myślę, że mniej więcej w swoim naturalnym środowisku. Następnemu znalazcy polecam przejechać się z nią pociągiem, reakcje współpasażerów mogą być ciekaweNie wiem tylko jak z przepisami taryfowymi, czy nie trzeba wykupić jakiegoś dodatkowego biletu ;)

Było tak jak opisał Maciek, ale teraz już mogę napisać moje przemyślenia po ujrzeniu po raz pierwszy obiektu mobilnego, bo zmienił on całkiem lokalizację. Ponieważ znajdował się pod szyldem firmy "Fachowiec", doszłam do wniosku, że to jakaś bardzo ironiczna i podstępna reklama działalności tzw. "złotych rączek" ;)

Marian się trochę u nas zasiedział, dostał dach nad głową, z wygodami nie przesadzaliśmy w obawie, że "Zaraz wracam" mogłoby się zmienić w "Już nie wracam" albo co gorsza w "Nigdy was nie opuszczę". Ale czas się pożegnać... Już niebawem wyprawimy Mariana wraz z jego ekwipunkiem w dalszą drogę, kto wie, może skorzysta z otwierających się przed nim nowych możliwości...

Ale super, skrzynia naprawdę kosmiczna !A najlepsze, że parę godzin wcześniej byliśmy tu akurat wraz z Katką_40 po 'Kamieniarza' - wtedy go nie złapaliśmy, bo za dużo ludzi się plątało, ale Katka zauważyła ów dziwny obiekt, nie wiedząc jeszcze, że to skrzynka. Potem zobaczyłem na mapie, że pojawiła się tu nowa skrzynka, a Katka mi opisała co zobaczyła, to już wiedziałem że to toZatem po zmroku pojechaliśmy powtórnie i obie skrzynki udało się złapać :)

Jutro albo pojutrze postaramy się znaleźć nową lokalizację ! Na razie muszę się trochę tą skrzynką nacieszyć i obfotografować w świetlne dziennym !

Zabrana dalej ! Szczegóły potem !

Małe sprostowanie do zacnych wypowiedzi zdobywców:  skrzynkę spokojnie może przemieścić jedna osoba. Są oczywiście dodatkowe czynniki "utrudniające", ale przeciętny keszer da radę :)

Teleportujemy się tuuuu!

HahahaFajna skrzynka, mam tylko nadzieję, że trochę pożyje, bo mega przypałowa! Dombie uprzedził dosłownie o kilka minutAle STF to też jest coś! Nauczka na przyszłość... częściej odbierać pocztę. Skrzynka naprawdę mega wypas, nietypowa (jak to w stylu Werrony). Trochę był kłopot z przemieszczeniem na aż taką odległość, ale we współpracy z Dombim się udało!

Siedzę ci ja sobie po całym pracowitym dniu w zaciszu domowym, grzeję strudzone stopy przy ogniu i już się noszę z zamiarem rozpieczętowania jakiegoś małego co-nieco, żeby spało się lepiej, ale pomyślałem sobie: "E, popaczem co tam w keszowym świecie słychać..."

A tu Marian wyszedł! Pomyślałem natenczas: "Zaraz wróci, skubany, i zabierze swoje mobilne ustrojstwo, a potem szukaj wiatru w polu..." Zatem zatrzymałem otwieracz w pół drogi i nawet go z lekka cofłem (jak mawiają moi sąsiedzi), żeby procenty nie ulatywały, ubrałem ciepły szaliczek i wyjszłem (jak mawiają moi sąsiedzi) na tę ciemną noc i wiater (jak mawiają moi sąsiedzi).

Siadłem w kogę i pożeglowałem w kord kierunku.

Na miejscu, jak już zrobiłem obwyrtkę nad tunelem to się kulałem tak powoluchnu wypatrując obiektu mobilnego (wszak duży miał być, więc uznałem, że nawet moje słabe oczy mimo nocy go wypaczą - jak mawiają moi sąsiedzi).

Nagle paczem, a tu stoi obiekt mobilny onegdaj welocypedem zwany.

- To se wymyśliła, skubana! - tak powiedziałem na głos sam do siebie mówiąc, ale o Werronie myśląc.

Depłem (jak mawiają moi sąsiedzi) na pedał i po opuszczeniu pojazdu napocząłem poszukiwania magnetycznych obiektów wspomnianych w opisaniu. Macam tu i tam nic nie wymacowywując i wtenczas ocznie zaczełem (jak mawiają moi sąsiedzi) przypatrywać się welocypedowi. A on wydał mi się jakiś, takiś... zanadto niemarianowy... Pomyślałem więc żem głupek, bo zamiast na welocyped powinienem na kordy popaczeć... A one - jak raz - 50 metrów dalej. No to się przespacerowałem.

A tam mobilny Marian. Ucieszył mnie - nie powiem, bo to oznaczało, żem pierwszy dotarł do celu. Zaczełem więc (jak mawiają moi sąsiedzi) macanki ponowne, i już wymacałem rzeczy kilka, a tu po chwili widzę twarz znajomą przez nocne powietrze. No i całe szczęście, bo razem nam z Wallsonem łatwiej było mobila onego na nowe lokum dostarczyć.

I tylko cały czas myślę, jak on taką nieporęczną szczotką zęby myje, ten nasz Marian jedyny...

Punkt startowy kesza