Historia to często opowieść o władcach, generałach i wielkiej polityce.
Są w niej na szczęście także "zwykli" ludzie, nad którymi warto się pochylić. Ludzie, o których pamięć nie powinna zaginąć. Ludzie, którzy nie słowami, ale swoim życiem reprezentują to, w co wierzą. "Inka" to właśnie jedna z nich.
Danuta Siedzikówna ps. “Inka” 1928 - 1946
Zarys historii:
urodziła się w roku 1928 na Podlasiu.
ojciec - leśniczy - w roku 1940. wywieziony przez sowietów do łagrów, umiera jako żołnierz Armii Andersa.
w roku 1943. traci matkę zamordowaną przez Gestapo, pozostaje pod opieką babci.
w roku 1944. składa przysięgę i zostaje sanitariuszką Armii Krajowej.
zaraz po wojnie (czerwiec'45) aresztowana przez NKWD/UB, odbita z transportu przez żołnierzy z V Brygady Wileńskiej AK dowodzonej przez mjra Zygmunta Szendzielarza “Łupaszkę”.
wraz z żołnierzami "Łupaszki" przedostaje się na Pomorze.
28.06.1946r. wpada w "kocioł" zastawiony przez UB w mieszkaniu przy ul. Wróblewskiego 6 w Gdańsku, dokąd przyjechała po zaopatrzenie medyczne.
trafia do więzienia na ul. Kurkowej w Gdańsku. Bita i poniżana, nie załamała się w śledztwie, nie wydaje nikogo.
skazana na śmierć przez sąd PRL pomimo faktu, że była tylko sanitariuszką, a nawet ranni w potyczkach z partyzantami milicjanci zeznawali, że im również udzielała pierwszej pomocy.
wyrok wykonano 28.08.1946 w więzieniu w Gdańsku. W chwili śmierci do jej 18. urodzin zabrakło 7 dni.
ciało "Inki" zgodnie z ówczesnymi zwyczajami w UB pochowano w nieoznakowanym miejscu.
Miejsce pochówku pozostawało nieznane do czasu, gdy (dopiero po ponad 20 latach “wolnej Polski”!) znaleźli się ludzie, którzy doprowadzili do akcji poszukiwania grobów “żołnierzy wyklętych”, w wyniku czego m.in. w 2014 r. odnaleziono szczątki "Inki".
(EDIT 30.08.2016) W 70-lecie egzekucji Inki i Zagończyka odbył się uroczysty pogrzeb z udziałem najwyższych władz państwowych, a doczesne szczątki bohaterów spoczęły w grobach, które wskazuje niniejsza skrytka.
W ostatnim grypsie z więzienia "Inka" napisała: "... powiedzcie mojej babci, że zachowałam się, jak trzeba."
Oby każdy z nas, kiedy nadejdzie nasz czas mógł powiedzieć za Inką: “zachowałem się jak trzeba...”
kordy wskazują lokalizację kwatery nr 14 na Cmentarzu Garnizonowym.
atrybut "wymagany dodatkowy sprzęt" oznacza w tym przypadku znicz, który należy zapalić na grobie "Inki".
wchodzisz na teren cmentarza - zachowaj się godnie!
dla pierwszego znalazcy - certyfikat FTF w formie okolicznościowej koszulki - do odebrania w terminie późniejszym po kontakcie z autorem kesza.
Etap 1.
Etap 1. to symboliczny grób "Inki" - symboliczny, bo miejsce pochówku "Inki" do niedawna pozostawało nieznane.
Lokalizacja grobu: Cmentarz Garnizonowy, kwatera 14, rząd 1A, nr grobu: 1.
Zapal znicz, zatrzymaj się na chwilę...
Finał:
finał wielkości "duża" znajduje się poza terenem cmentarza.
konspiracja wskazana - jesteś na widoku - nie spal skrzynki.
do odnalezienia finału musisz w bezpośredniej bliskości Etapu 1. odnaleźć "pomarańczowy kamień" - może Ci w tym pomóc zamieszczony powyżej teledysk, a w szczególności pierwsze słowa późniejszych refrenów piosenki.
kordy finału "wyliczysz" podstawiając cyfry z "pomarańczowego kamienia" odczytane wg schematu:
tel. QPR STU XYZ ul. [...]
do wzoru:
N 54° 21.STR' E 018° 38.1QP'
bardzo proszę o pozostawienie skrzynki w stanie niepogorszonym.
podejmując zwróć uwagę na co stajesz - pod liśćmi są niestety czasem jakieś szkła.
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.