Zapraszam, do odwiedzenia okolic rezerwatu Żabie Doły ,a przy okazji do poznania kilku rodzajów ptaków.

W kilku skrzynkach z serii: RS ŚCIEŻKA ORNITOLOGICZNA  znajdziesz cyfry odpowiadające literkom  warto je zapisać gdyż pozwolą na odnalezienie skrzynki finałowej.

Skrzynka niebezpieczna ze względu na podmokły teren a wieczorami na możliwą obecność dzików.Podejmujesz na własne ryzyko.

Cechy gatunku

Średniej wielkości sokół. Grzbiet i pokrywy skrzydłowe zawsze rdzawobrązowe z czarnymi, trójkątnymi plamami, również pazury są czarne. Samica jest bardziej brązowa z wierzchu i ma kreskowaną głowę. U obu płci spód ma kremową barwę o gęstym nakrapianiu. Niebieskawoszary ogon jest długi, u samca z widoczną z daleka szeroką, biało obrzeżoną, czarną pręgą, u samicy oprócz szerokiej, czarnej pręgi występuje szereg węższych, ciemnych prążków. Rozszerza się na końcu. Skrzydła wąskie, długie i ostro zakończone na kształt sierpa. Na lotkach widoczna czerń. Głowa i ogon samca popielate z delikatnym wąsem, wierzch ciała rdzawoczerwony z ciemnymi plamami, spód ciała jaśniejszy z żółtawym nalotem oraz czarnymi kropkami i kreskami. Kuper i wierzchnia strona ogona u samca są niebieskoszare. Samica na grzbiecie brązowa, głowa popielata z czarnymi plamkami i prążkami. Jest mniej kontrastowa.
Nogi, obwódka wokół oczu i WOSKÓWKA na dziobie żółte, oko prawie czarne. Górna część dzioba jest zakrzywiona i zachodzi na część dolną. Młode samce pustułki podobne do samicy i dopiero z wiekiem nabierają właściwych barw. Z większej odległości rozpoznawalne przede wszystkim po charakterystycznym zawisaniu z trzepotaniem skrzydłami nad jednym miejscem.

Długość życia: maksymalnie do 15 lat.

Helbig w latach 90. w oparciu o analizy genetyczne potwierdził bliskie pokrewieństwo pustułek i trzech gatunków z grupy Hypotriorchis — kobuza (F. subbuteo), sokoła skalnego (F. eleonorae) i sokoła śniadego (F.concolor)

Wymiary średnie

Długość ciała z dziobem i ogonem

33-37 cm

Rozpiętość skrzydeł

68-78 cm

Długość ogona

15–18 cm

Masa ciała

samica

ok. 190–280 g

samiec: ok. 180–230 g

Zachowanie

Pustułki są częściowo osiadłe. Wędrówek podejmują się populacje zamieszkujące obszary północne lub osobniki młodociane. Zwykle lecą samotnie, tylko niekiedy przemieszczają się w grupkach po kilka osobników. Starsze lecą na południe Europy, a młodsze do Afryki. Najczęściej obserwowana w trakcie zawisania w powietrzu, gdy trzepocze skrzydłami. Długi ogon pomaga w gwałtownym wykonywaniu powietrznego zwisu. Nawet wśród miejskiego zgiełku jej obecność daje się poznać po przenikliwym pisku – wysokiego, szybko powtarzanego "kijkijkijkij". Odzywa się zwykle w locie.

Nazewnictwo

Polska nazwa ptaka wywodzi się od rosyjskiego "pustoj", co oznacza "głupi". Tak negatywne określenie nadali jej jednak sokolnicy, którzy nie mogli wyszkolić tego gatunku do polowania na ptaki. Uważali zatem, że brakuje mu zdolności niezbędnych do nauki nowych umiejętności. Wynika ona jednak głównie ze sposobu latania oraz taktyki chwytania ofiar. Pomimo to Cade w latach 80. pustułki zaliczył do najbardziej prymitywnych spośród żyjących obecnie sokołów

Biotop

Zadrzewienia śródpolne z kępami wysokich drzew, głównie sosen, obrzeża rozległych lasów wśród pól i łąk, szpalery, w górach okolice skał z porębami leśnymi. Bardzo często w okolicach bezleśnych, rolnych i terenach zurbanizowanych w centrach dużych miast. Gnieździ się na obrzeżach większych drzewostanów, urwiskach kamieniołomów i piaskowni, wśród skał i w centrach miast na wysokich budynkach. Szklane i metalowe konstrukcje i wieże kościołów pełnią funkcje zastępcze naturalnych urwisk i półek. Już w XIX wieku pustułki rozpoczęły się adaptować do życia w śródmiejskich dzielnicach. Unika natomiast całkowicie zagospodarowanych pól uprawnych, wydm i stepów.
Pustułki lubią przesiadywać na przydrożnych słupach, liniach energetycznych i innych dobrze widocznych obiektach. Ignorują zwykle przejeżdżające pojazdy. Żerują zwykle na otwartych przestrzeniach z niską, kępowatą roślinnością, gdzie łatwo o małe ssak

Toki

Gatunek monogamiczny. Zdarza się jednak, że samce kojarzą się z dwiema samicami.

Gniazdo

 

 

Najczęściej w starych gniazdach po wronach, srokach i innych krukowatych, szponiastych, czapli umieszczone w górnych partiach wysokich sosen, w szczelinach skalnych i bardzo rzadko w dziuplach drzew, a także w załomach i gzymsach murów miejskich budynków i wież. Korzysta także ze skrzynek lęgowych  zwłaszcza typu półotwartego.

Jaja

Około połowy maja (również od marca do czerwca) składa 3–7 jaj, które są równobiegunowe, owalne o tępych biegunach, o średnich wymiarach 40 × 32 mm i ubarwieniu białożółtym, szaroróżowym lub ceglastoróżowym z gęstymi plamami koloru rdzawobrązowego.

Wysiadywanie i pisklęta

Od złożenia ostatniego jaja trwa ok. 28–32 dni. Samiec karmi partnerkę jeszcze nawet przed złożeniem jaj. Robi to aż potomstwo nie osiągnie 10 dnia życia. Młode przebywają w gnieździe przez okres 27–35 dni. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 10 miesięcy.

Pożywienie

W wybranym miejscu zawisa z opuszczonym ogonem i uniesionymi, szybko poruszanymi skrzydłami i w razie dostrzeżenia zwierzyny ostro pikuje w dół. Często manewr musi powtarzać, bo nie kończy się on sukcesem. Tam, gdzie jest większa obfitość pokarmu, jak świeżo skoszone łąki, można spotkać większą liczbę tych ptaków, choć poza okresem lęgowym prowadzą samotniczy tryb życia. Polowania na ptaki zdarzają się zwykle latem, zwłaszcza w lipcu, i zimą, szczególnie w styczniu. Skuteczność łowów jest bardzo dobra, gdy weźmie się pod uwagę słabe przystosowanie pustułki do takiej zwierzyny – słabe i krótkie nogi oraz długie sterówki powodują wolniejszy lot niż u kobuza czy sokoła wędrownego. Skutkuje to odpowiednią taktyką polowania – chwyta przeważnie ptaki, które siedzą na dachach lub unikają przemoczenia piór przez deszcz lub śnieg. Zimą jej ofiary są o tyle łatwiejsze do schwytania, że często skupiają się w stada. Drapieżnik ma jednak problem ze ściganiem zwierzyny w locie. Wiosną i jesienią łupem padają głównie nornikowate.

Ochrona

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisła ochroną gatunkową.

Skrzynka to trzy etapowy multak na pierwszym znajdziesz kordy dalej już wiesz....przydadzą sie rękawiczki.