Cykl skrzynek „Jeleniogórski Helikon” powstał w ramach trasy I zawodów geocachingowych przeprowadzonych w ramach XVII Ogólnopolskich Marszów na Orientację „Puchar Wagarowicza” w dniach 29-30 marca 2014 r. Uczestnicy zawodów są już wpisani do logbooka, więc pozostaje im tylko zalogowanie znalezienia skrzynki. Mottem przewodnim całego cyklu skrzynek jest chęć pokazania dawnej perły tego terenu: „Jeleniogórskiego Helikonu”. Założenie to, wykonane w XVIII wieku, było wielką atrakcją turystyczną, krajobrazową i kulturalną Jeleniej Góry. Immanuel Kahm pisał w swoim przewodniku po Helikonie z 1796 r.:
„Nie należy więc szukać tu posągów, świątyń i zdobnych, sztucznych ogrodów. Wszystko jest tu naturą, która jedynie przez nasadzenia lub wyrównania dróg została nie tyle upiększona, ile uczyniona bardziej dostępną. To ukłon w kierunku miłośników nieskażonej przyrody i antycznej poezji. Wszystko, co tu stworzono wygląda jak na starożytnym, greckim Helikonie, albowiem można znaleźć znaczne podobieństwa między oboma Helikonami. Przy dokładnym, bezstronnym porównaniu – nasz śląski Helikon wypada pod pewnymi względami lepiej od greckiego pierwowzoru”. Tym bardziej trzeba te miejsca zobaczyć osobiście.
Aby tego dokonać można szukać pojedyńcze skrzynki lub też wybrać się na dłuższy spacer ok. 3 godzin i robiąc pętlę zobaczyć wszystkie miejsca. Polecana trasa pętli to:
Do takiej kolejności dostosowany jest kierunek pokonywania multikeszy. Pierwszy kesz usytuowany jest na parkingu, gdzie można zostawić pojazd i coś zjeść.
W pracy wykorzystano materiały przekazane przez Pana Eugeniusza Gronostaja, któremu dziękujemy. Jego pełny materiał znajdziesz tutaj:
http://www.jelenia.pl/Helikon_siedziba_muz_n3538.html
Dokładny opis jeleniogórskiego Helikonu znajdujemy w przewodniku „Vom Helikon und den Elisaischen Feldern bei Hirschberg“, napisanego w 1796 r. przez Immanuela Krahma, miejscowego drukarza. Bardzo podobny opis znajdujemy również w kronice miasta Jelenia Góra, napisanej przez Johanna Daniela Hensela, którą opublikował w 1797r. Polskie tłumaczenie tej kroniki ukazało się w 2005 r., a autorem tłumaczenia był Tomasz Pryll. Tłumaczenie to znajdziesz tutaj:
http://nieregularnik-nieperiodyczny.blogspot.com/2012/08/johann-daniel-hensel-opis-szczegoowy.html
Niegdyś popularny jeleniogórski amfiteatr. Na początku XVIII wieku jeleniogórski nauczyciel Stoppe wraz ze swoimi uczniami, na zboczach wschodniej części Siodła, pomiędzy dwoma dużymi skałami zbudował tarasy, wyglądem przypominające starożytny amfiteatr. Ten fragment Siodła, jeden z uczniów Stoppego nazwał Parnasem, ponieważ to co zobaczył przypominało grecki Parnas. Okolice jeleniogórskiego Parnasu, były na tyle atrakcyjne, że tłumnie były odwiedzane przez jeleniogórzan. Wielu z nich miało wykupione stałe miejsca piknikowe, gdzie przesiadując palili tytoń i zajmowali się poezją. Mieli również możliwość skorzystania z kawiarni, która została zbudowana w bliskiej odległości od Parnasu. Możliwe, że była to jedna z pierwszych kawiarni na Śląsku.