Troszkę historii
Jest połowa XIX wieku Włocławek jest w zaborze rosyjski w nie suwerennym Królestwie Polskim po upadku powstania Listopadowego nasilają się represje. W tym okresie transport odbywa się głównie Wisłą. O budowę linii kolejowej łączącej miasta z systemem dróg żelaznych Królestwa Polskiego i Cesarstwa Rosyjskiego zabiegali już w latach 40. XIX w. kupcy gdańscy, licząc na rozwój handlu z Królestwem, głównie przywóz zboża i przywrócenie roli portowi nad Motławą. Już w 1849 r. pruski minister von der Heydt rozmawiał z namiestnikiem Królestwa Polskiego Iwanem Paskiewiczem w sprawie budowy linii kolejowej łączącej Berlin z Petersburgiem. Po stronie zaboru rosyjskiego prace przy budowie kolei idą dość opieszale, w końcu 1862 kolej na trasie Warszawa Bydgoszcz zostaje uruchomiona.
Dane techniczne linii w 1862 r.
Trasa kolei Warszawsko-Bydgoskiej przebiegała z Bydgoszczy przez Toruń – Otłoczyn – Trojanów /Aleksandrów Kujawski/ – Włocławek – Kutno do Łowicza, gdzie łączyła się z trasą Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej . Linia posiadała pojedynczy tor o normalnej szerokości 1435 mm. Na linii wybudowano 106 mostów i przepustów.
Most został zniszczony przez moskali w 1914 r. ze względów strategicznych odbudowany przez Niemców. Ostatnia przebudowa w 2008 roku.
W drugiej połowie wieku XIX były dwa mosty na Zgłowiączce.
Kolejny pobudowano dopiero w II Rzeczpospolitej, ale o tym przy kolejnej skrzynce
Skrzynka zakopana płytko, nie potrzebne narzędzia. CErtyfikat dla pierwszego znalazcy.