W latach 1943-1944 Las Kabacki byl miejscem schronienia róznych grupy partyzanckich, oraz teren cwiczen oddzialów AK, glównie tajnych podchorazówek. W czasie powstania warszawskiego, miedzy 16 a 20 sierpnia, teren lasu byl miejscem gdzie koncentrowaly sie, skad atakowaly i odbieraly bron zrzutowa oddzialy AK zgrupowania "Grzymaly". W wyniku starc ze stacjonujacymi w okolicy (m.in. w Wilanowie, Wolicy ) oddzialami niemieckimi, smierc ponioslo kilkunastu zolnierzy. Jeden z nich zostal pochowany w prostej mogile, przy jednej z lesnych sciezek. Po wojnie jego prochy przeniesiono do kwatery na cmentarzu Powazkowskim, a sam grób pozostal jako symboliczne miejsce pamieci.
Kesz - maly plastikowy pojemniczek, zostal schowany pomiedzy korzeniami jednej z rosnacych w poblizu mogily brzóz.