Od lat kamienne posągi o przerażających rysach zdobiły budynki na całym świecie. Gargulce, hydry, lwy, kościotrupy - miały budzić respekt i odstraszać. Nader wszystko skrupulatnie rzeźbione lub odlewane "twarze" stanowią dość ciekawy element ozdobny, od zamków i pałaców począwszy, na kaplicach i tajemniczych dworach kończąc.
Czy tytułowe "kamienne pyski" miały coś chronić, czy przerażać? Z pewnością wyglądają groźnie, niczym dwaj strażnicy chroniący wejścia do jaskini ze skarbami...
Budynek, w którym obecnie znajduje się biblioteka główna Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Szczecińskiego, wzniesiono około 1900 roku jako Szkołę Rzemiosł Budowlanych przy ulicy Schinkelstrasse w dzielnicy Turzyn (dawniej wieś Torney). Był on typowym przykładem kompleksu zabudowy reprezentacyjnych i monumentalnych gmachów szkolnych, powstających na przełomie XIX i XX wieku. W roku 1911 przeniesiono do tego budynku tzw. Królewską Szkołę Rzemiosł Budowlanych, zaś po 1945 roku w budynku mieściły się przeróżne szkoły, takie, jak: Miejskie Liceum Techniczne (potem PST - Państwowa Szkoła Techniczna), Wyższa Szkoła Inżynierska. Obecnie w budynku znajdują się różne instytuty Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego (dawniej Politechnika Szczecińska), m.in. Instytut Polimerów. Ściany nad głównym wejściem zdobią tablice upamiętniające osoby Józefa Kępińskiego, wieloletniego dziekana i rektora Politechniki Szczecińskiej oraz Eugeniusza Kwiatkowskiego - wybitnego działacza gospodarczego, chemika i honorowego obywatela Szczecina.
Kamienne posągi zdobią bramę na prawo od głównego wejścia do budynku. Nie gryzą. Keszyk mikro w pobliżu "lwich pysków". Koordy wskazują okolice kamiennych łbów. Warto podczas keszowania posiedzieć troszkę na ławeczce przy fontatnnie po drugiej stronie ulicy.
Proszę o dokładne zamaskowanie mikrusa.