Po prawej stronie od iglicy rozciąga się Pawilon Czterech Kopuł, zaprojektowany na Wystawę Stulecia przez Hansa Poelziga.
To tutaj urządzono w 1913 roku eskpozycję historyczną, obrazującą dzieje wojen napoleońskich. Otwierał ją dział osobistości, w którym zgromadzono portrety, statuetki i marmurowe popiersia króla Fryderyka Wilhelma III oraz pruskich mężów stanu i wojskowych, uczestniczących w wydarzeniach lat 1813-1815. Był także dział poświęcony uzbrojeniu, umundurowaniu oraz sztuce wojennej tamtych czasów oraz dział trzeci, w którym pokazano skutki wojny wyzwoleńczej, zakończonej klęską cesarza Napoleona oraz Kongresem Wiedeńskim w 1815 roku. W ostatniej części wystawy znalazły się eksponaty pokazujące sztukę użytkową i modę czasów napoleońskich.
Z kolei w 1948 roku, podczas Wystawy Ziem Odzyskanych, Pawilon Czterech Kopuł otwierał się Przedsionkiem Zwycięstwa. Na wprost wejścia stały na tle lanc dwa ogromne miecze Grunwaldu. Na ziemi leżały resztki połamanej i pordzewiałej broni niemieckiej oraz sztandary wojskowe.
Od 1953 roku Pawilon Czterech Kopuł zajmuje Wytwórnia Filmów Fabularnych. Pierwszym filmem, który tu kręcono był dramat sensacyjnych "Niedaleko Warszawy", w reżyserii Marii Kaniewskiej.
Swoje filmy robili tu Lenartowicz i Chęciński, Has, Holland, Kawalerowicz, Kieślowski, Kutz i Wajda. Tu powstawały słynne seriale telewizyjne "Czterej pancerni i pies" raz "Stawka większa niż życie".