No, niestety. Nam, z Papą_Milo, również się nie udało. Mimo telefonu do przyjaciela, mimo znalezienia dwóch kluczy wiolinowych na ścianach, marianowy kesz tym razem się nam nie objawił. Ale i tak nie żałujemy, bo miejsce z klimatem. Dzięki!

Wszyscy rekomendują główną skrzynkę a ja zarekomenduję bonusa, a co! W końcu jego znalazłem jako pierwszego toteż emocje nie zdążyły jeszcze wygasnąć. Wielce się zdziwiłem faktem, że takie miejsce znajdowało się tuż pod moim nosem przez kilka lat. Dziękuję za skrzynkę!

Z Cezexem, pieszo. Dziękuję za skrzynkę.

Jak są dwa miejsca do wyboru to oczywiście trafiłem za drugim  :P

Okazuje się, że nawet w drodze z pracy można się załapać na Marianową skrzynkę. Chwilę mi zajęło zlokalizowanie muzycznych elementów, ale oczywiście zacząłem przemeblowywać pomieszczenie z resztek tego co tam jeszcze było do przemeblowania zanim się połapałem jak może być schowana skrzynka. Rozmiar to raczej mikro niż mała. Na szczęście nie tylko wystrój był muzyczny, ale też odgłosy z pobliskiego chyba klubu umilały nieco poszukiwania, przynajmniej to wprowadza trochę życia w to miejsce. Tą drugą skrzynkę na samych basenach zostawiłem sobie na kiedy indziej.

Drogi Marianie latwo znależć bonusa nie było, nie ułatwiasz ludziom poszukiwańmiejsce poszukiwań obszukane wzdłuż i wszerz. Długi weekend w Kampinosie i cudownej Warszawie w towarzystwie Bamby, i Poli, dzięki :)

Świąteczne keszowanie w Warszawie i okolicach, dziękuję.

Razem z Veith3n. Genialna miejscówka. Aż dziwne, że nigdy mnie tu nie było jeszcze.

Wszystko przemija a jeszcze niedawno było to gwarno. Marian też gdzieś przepadł. Dziękuję za skrzynkę

Śladami Mariana. Pusto tu dzisiaj i cicho. Ni Mariana, ni tej blondyny ... było coś co kiedyś mogło być ręcznikiem, ale mogę się mylić Dzięki za kesza.

Bonus jak bonus, w miarę szybko udało się namierzyć, szybciej nawet niż finał głównego keszadzięki za pokazanie miejsca!

Dopiero przy drugim wejściu do odpowiedniej przebieralni zacząłem szukać w odpowiednim miejscu.
TFTC :)

Pierwszy znaleziony przeze mnie Marian. Wejście na legalu przez bramę, choć na początku przymierałem się do przeskakiwania przez ogrodzenie, ale po doczytaniu opisu okazało się, że to nie jest konieczne. Na miejscu pokręciłem się chwilę i w końcu znalazłem jedno potencjalne miejsce, potem drugie, i w jednym z nich ukazał mi się pojemniczek. Miejsce zdewastowane i ogólny syf, ale do zniesienia i można się tam bez obaw przemieszczać. Dzięki!

Najpierw bonus, bo główna atrakcja, już rozwiązana, czeka na podjęcie jutro, bo już dzisiaj czasu (i baterii w sprzęcie) nie starczyło.
Tak się patrzę na te szatnie - duże te szatnie, sporo boksów! Stałem tam sobie cichutko i próbowałęm wyobrazić ten rozgardiasz, kiedy miejsce to tętniło życiem. Noo, Marian, czy to tylko wstydliwość, że preferowałeś szatnie nad zwykły ręcznik? A może podobał Ci się ten gwar, męskie rozmowy i sprośne kawałki, które latały od ściany do ściany? Głośny rechot kolegów komentujących swoje wyimaginowane zdobycze? No nie wiem :)

Jakby nie było, teraz jest inaczej. Jak opuszczałem piętro, spotkałem wchodzących nań troje nastolatków. Nie spodziewali się mnie i byli mocno zaskoczeni. No i wtedy czysty surrealizm: ja tak przypadkiem we wściekle zielonych spodniach, upaprany wszelkim brudem i pajęczynami, jakie zgarnąłem przy okazji zbierania danych do głównego Mariana, w tle pył, szarość i dekadencja, schodzę z miną bez wyrazu, a jeden z chłopców mówi: "Dzień dobry" . No dzień dobry, dzień dobry, ale tak poza tym to szokNormalnie bachory na moim osiedlu nigdy nie mówią mi dzień dobry, chociaż znają mnie od lat, a tu - syf, rozpad, sodomia i gomoria, a proszę - jaka kultura!

Ach, co to był za dzień!

Ostatnio zdarzyły mi się dwie keszowe wyprawy z moim starszym Hobbitem, na co mogłem sobie pozwolić ciesząc się moim letnim urlopem. Dziś, na finał urlopu, wybraliśmy się na wyprawę w komplecie - czyli z dwoma Hobbitami, bo młodszy zdążył w międzyczasie powrócić ze swoich letnich wojaży - a w kilku keszach nawet w nadkomplecie (!) bo dołączyła do naszego chłopskiego towarzystwa Iwonia. Wyprawa miała charakter wielowymiarowy, bo oprócz keszownictwa zaspokoiliśmy dziś wiele innych potrzeb. Nie będę zdradzał szczegółów, ponieważ niektóre z nich dotyczyły miejsc, które mogą przypadkowo spojlerować lokalizację quizowych keszy, ale był to dzień naprawdę udany. Większość keszy obejmowała - można by rzec - takie cy-cusiowe dożynki, ale też trafiły się i Mariany, i kolejne zdobycze ze ścieżki Kod Leonarda, a wisienką na torcie był pewien quiz, którego rozkminiłem z milion lat temu, ale jakoś nigdy nie było mi tam po drodze (co zważywszy lokalizację brzmi dość zabawnie). Tradycyjnie loguję wszystko zupełnie nie w takiej kolejności i nie w takich godzinach, jak się odbywało podejmowanie :)

Ciągle jakoś nie mogę się otrząsnąć z przygnębienia, jakie wywołał u mnie kesz podstawowy. Może dlatego bonus "łykam" trochę nie do końca myśląc o tym, co robię i gdzie jestem. Hobbitom udzielił się chyba mój wisielczy nastrój. Szczególnie Kubash nie przestaje się dopytywać, dlaczego ktoś po prostu nie naprawi tego miejsca i nie przywróci mu należytego blasku...

Ja chyba jednak potrzebuję czegoś w rodzaju antidotum, więc pędzimy do kolejnego kesza :)

Dzięki za pokazanie tego miejsca!

Po niepowodzeniu z Marianem głównym na otarcie łez podszedłem po bonus. Miejsce okazało się okupowane przez młodych ludzi, na szczęście spożywali w innej części szatni, więc podjęcie odbyło się bezproblemowo. Fajny obiekt i widoczki z balkonów. Dzięki

Hmmm..... drugi kesz z ścieżki i od razu bonus? Fajnie ;)

Jestem zachwycony tym kompleksem. Uwielbiam kesze urbexowe, tym bardziej z przyjemnością zwiedziłem to miejsce.

Znalezienie właściwej kabiny znalazło mi chwile i samego kesza też ;)

Od dziś jestem fanem Mariana!

Z pracy po drodze mi do bonusa, był dziś pierwszy. Marian wezwał na swoje włościa po szewndaniu się po keszach jurajskich. No bo wszędzie dobrze, ale u Mariana najlepiej....

Eh ten Marian. Gdzie on człowieka nie zaprowadzi. 

Tutaj czuć jak to miejsce żyło i szkoda, że tak stoi i niszczeje. W samym centrum.... ehhh

Znakomity miejski MarianDużo chodziliśmy, a miejsce właśnie po owocach poznaliśmyDzięki

Bonus znalazłem w drugim muzycznym miejscu, w końcowej części mojego zwiedzania obiektu. Zaskoczył mnie sposób umieszczenia certyfikatów oraz "skórki owoców miłości" na podłodze tej kabiny.

Czyżby Marian mimo wielkiej wstydliwości jednak coś uskutecznił?

Oczywiście nie byłbym sobą gdybym łowów nie zaczął od końca czyli od bonusa. Szkoda, że kabiny przebieralni zamieniły się w kabiny WC... I jak to się stało, że w skrzyni na dole uchował się w dobrym stanie materiał i nie ma tam syfu? Urbexy jeszcze wiele tajemnic muszą mi zdradzić. Thx for cache.