O pałacu

"Nie jest znana dokładna data budowy rezydencji, ale przyjąć należy, że nastąpiło to w pierwszej połowie lat 90. XVIII wieku. Jednocześnie z podjęciem prac budowlanych rozplanowano rozległe i malownicze, krajobrazowe założenie parkowe wokół pałacu, ze stawem, łączącym się kanałem z przepływającym nieopodal strumieniem.

Pałac wzniesiono jako okazałą, murowaną budowlę, założoną na rzucie prostokąta. Środkowa część elewacji frontowej, mieszcząca portyk, została nieznacznie zryzalitowana. Ryzalit w osi elewacji tylnej przeprowadzono po wycinku koła . Dwukondygnacyjną bryłę na wysokich piwnicach wieńczy czterospadowy, krążynowy dach o zaokrąglonych połaciach, niespotykany w Wielkopolsce i tworzący rodzaj spłaszczonej kopuły.

Elewacje pałacu o wysokim cokole, w którym umieszczono okna piwnic, pokryte zostały gładkim tynkiem. Ozdobiono je pilastrami, wyznaczającymi rytm osi prostokątnych otworów okiennych w architektonicznych obramieniach. Na reprezentacyjnym, wysokim parterze wstawiono znacznie większe niż na piętrze, prostokątne okna.

Ponad jońskimi kapitelami pilastrów przebiega gładki fryz oraz profilowany gzyms ozdobiony motywem astragala. W sposób nietypowy opracowany został okazały, poprzedzony szerokimi schodami, portyk w środkowej partii elewacji frontowej, zwróconej ku wschodowi. Ukształtowano go w formie płaskiego ryzalitu otwierającego się od frontu szerokim prześwitem, ujętym po bokach parami pilastrów oraz dwiema smukłymi kolumienkami. Całość wieńczy belkowanie, fryz i gzyms, na którym spoczywa płaski, trójkątny naczółek, obwiedziony profilowaniem z motywem astragala.

Projekt pakosławskiego pałacu przypisuje się Carlowi Gotthardowi Langhansowi, berlińskiemu architektowi. O ile jednak architektura pałacu prezentuje formy niespotykane na terenie Wielkopolski, jego rozplanowanie i kompozycja przestrzenna wnętrza bliskie są pałacowi w Siernikach i innym budowlom powstałym pod wpływem tego obiektu.

Główne wejście, poprzedzone schodami i portykiem, prowadzi do westybulu łączącego się z okrągłą, przechodzącą przez dwie kondygnacje, salą rotundową, zajmującą przestrzeń ryzalitu elewacji tylnej i nakrytą spłaszczoną kopułą. Partie boczne parteru zajmują pomieszczenia reprezentacyjne w dwu- i trzytraktowym układzie. Apartamenty prywatne właścicieli umieszczono na piętrze, na które prowadziły schody, usytuowane w bocznej części pałacu.

Niewiele zachowało się z dawnego wystroju wnętrza, które uległo zniszczeniu podczas kolejnych zmian własnościowych i przystosowywania budynku do nowych potrzeb. Pozostałości przetrwały w sali rotundowej, ozdobionej dawniej przyściennymi kolumnami wspierającymi ganek, obiegający wnętrze na poziomie piętra, z balustradą utworzoną z przeplatających się wycinków koła. W dolnej partii ścian sali umieszczono cztery płaskorzeźbione płyciny, ze scenami wzorowanymi na rycinach Franciszka Smuglewicza, opublikowanymi w 1791 roku jako początek serii ukazującej historię Polski:   Wprowadzenie chrześcijaństwa do Polski, Wbijanie pali granicznych na Łabie, Mieszko II przyjmujący hołd od zbuntowanych Pomorzan. Na płaskorzeźbie niezachowanej do naszych czasów znajdować się mogła scena z Wichmanem składającym broń przed Mieszkiem I lub Zdobycie Kijowa przez Bolesława Chrobrego.

Obecnie w pałacu znajduje się ośrodek konferencyjno-hotelowy."

Opis pochodzi ze strony https://regionwielkopolska.pl/

Od siebie dodamy, że korzystaliśmy zarówno z restauracji, jak pokoju gościnnego i nie zawiedliśmy się. :-)

O skrzynce

Kesz to petka czyli skrzynka wielkości mikro, magnesiak, zawierająca tylko logbook, dlatego prosimy wziąć coś do pisania.

Obowiązuje oczywiście postawa Światowida, czyli "oczy naokoło głowy", ponieważ podglądać Was mogą dzieciaki z pobliskich placówek. ;-)

Życzymy przyjemnego zwiedzania pałacu, smacznego posiłku (jeśli się zdecydujecie) oraz owocnego zdobywania skrzyneczki. :-)