Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
UHWG_Adam Chełmoński - OP9L9D
Aby odszukać skrytkę przeczytaj zakodowany wiersz
Właściciel: Sofijka
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
 Województwo: Polska > mazowieckie
Typ skrzynki: Nietypowa
Wielkość: Mała
Status: Zarchiwizowana
Data ukrycia: 22-09-2022
Data utworzenia: 22-09-2022
Data opublikowania: 23-09-2022
Ostatnio zmodyfikowano: 14-01-2024
8x znaleziona
3x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 0 obserwatorów
51 odwiedzających
1 x oceniona
Oceniona jako: b.d.
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna dla niepełnosprawnych  Dostępna rowerem  Weź coś do pisania  Umiejscowiona na łonie natury, lasy, góry itp 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Skrytka powstała w ramach projektu "Ukryta historia Wielkich Grodziszczan" realizowanego przez Fundację Sofijka - edukacja i rozwój z Brwinowa w ramach programu "Działaj Lokalnie". 

Skrytką opiekują się pracownicy Dworku Adama Chełmońskiego (Piotr Moczydłowski).

 

Zapraszamy do udziału w grze "Ukryta historia Wielkich Grodziszczan" w dniach 24 września - 9 października 2022 r.. Więcej informacji w wydarzeniu: https://www.facebook.com/events/660125631908564

 

Adam Chełmoński – Syn Józefa Adama Chełmońskiego i Izabeli Łoskowskiej, młodszy brat malarza Józefa Chełmońskiego. Urodził się 16 stycznia 1861 roku w Teresinie. W 1880 roku ukończył V Gimnazjum w Warszawie, a następnie wstąpił na wydział przyrodniczy uniwersytetu w Petersburgu. W trakcie studiów przeniósł się na wydział lekarski Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1885 roku otrzymał dyplom z wyróżnieniem. Na kolejne nauki wyjechał w tym samym roku za granicę, by zgłębiać tajniki hydroterapii.

W 1891 roku rozpoczął się najważniejszy rozdział w jego życiu zawodowym – wtedy właśnie został mianowany ordynatorem Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie i funkcję tę pełnił blisko przez 30 lat.

„Własnym kosztem wyposażał oddział w  odpowiednie książki, aparaty i odczynniki w chwilach, gdy szpitalnictwo za panowania rosyjskiego było po macoszemu traktowane (…). Tu spędzał długie godziny, poświęcając je chorym i wyszkoleniu asystentów, którzy garnęli się zawsze licznie pod jego skrzydła opiekuńcze, tu nawiązywała się nić serdecznej przyjaźni i życzliwości między >>majstrem<< a jego uczniami, którzy czcią głęboką i miłością otaczali swego nauczyciela” – pisała w 1924 roku we  wspomnieniu o doktorze Adamie Chełmońskim „Polska Gazeta Lekarska”, dodając również, że był on inicjatorem systematycznych posiedzeń klinicznych, a także współtwórcą pierwszego „Pamiętnika klinicznego” oraz współorganizatorem pierwszego w kraju sanatorium dla gruźlików założonego w Otwocku. Podczas I wojny światowej jako pierwszy zdiagnozował i opisał zjawisko nazwane przez niego „głodowym zanikiem kości”, opisał także objaw występujący w chorobach wątroby, który w piśmiennictwie medycznym nazywany jest jako objaw Chełmońskiego.

W 1889 brat Adama - Józef Chełmoński kupił dworek w Kuklówce, gdzie wprowadził się i mieszkał aż do śmierci. Przez długi czas namawiał brata, żeby sprowadził się w okolice. W 1899 roku Adam kupił posiadłość Stare pod Grodziskiem od Antoniego Szewczyka. Z pobliskiej Kuklówki sprowadził w częściach drewniany dworek i osadził go na podmurówce na niewielkim pagórku obok naturalnie wijącego się koryta rzeki Mrownej. Według  lokalnych opowiadań wzniesienie powstało z ziemi po wykopanym przez jeńców tureckich stawie. Turcy trafili w niewolę właściciela Grodziska i okolic - generała Stanisława Mokronowskiego po bitwie pod Wiedniem w 1683 roku. W 1910 roku doktor Adam odkupił jeszcze młyn wraz zabudowaniami od młynarza Jaśkiewicza i na ponad 2 hektarowej powierzchni założył park krajobrazowy, wykorzystując istniejący drzewostan.

Na stałe mieszkał w Warszawie przy ul. Wielkiej. Dworek traktował jako letnią rezydencję. Dał się poznać jako domator lubiący ciszę i spokój. W domu próżno było szukać głośnych zabaw i przyjęć. Nie wywyższał się, ani nie przechwalał swoimi zdolnościami nie szukał sławy i rozgłosu i z chęcią pomagał potrzebującym. Według „Polskiej Gazety Lekarskiej”: „Już samą swą powierzchownością wywierał wrażenie niezwykłe, a łagodnością swego obejścia i niewysłowioną dobrocią czarował otoczenie; miał prawdziwy dar trafiania na właściwy ton w rozmowie z chorymi, posiadał umiejętność stosowania się do każdego ich poziomu i otaczał prawdziwie ojcowską tkliwością – toteż wzbudzał do siebie nieograniczone zaufanie i miłość wśród licznego szeregu chorych, tłumnie garnących się do niego”.

Zmarł 6 listopada 1924 roku w Starem (obecnie Adamowizna). Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Grodzisku Mazowieckim.

 

Żródła:

Krzysztof Bońkowski, „Nie pragnął sławy, nie szczędził pomocy.”,  Gazeta „BOGORIA” nr 243 listopad 2014, str. 21.

Zasady reaktywacji Reaktywacja jest możliwa tylko po bezpośrednim kontakcie z autorem/właścicielem skrzynki
Przeczytaj więcej o reaktywacji skrzynek TUTAJ
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
Adam Chełmoński
Dworek Adama Chełmońskiego