Pierwsze kazamaty w Bastionie Filip powstały pod koniec XVII wieku. To właśnie wtedy zamknięto i zasklepiono dotychczas otwarte flanki bastionów. Prace nadzorowali francuscy i holenderscy inżynierowie. Następna większa przebudowa miała miejsce w latach 60-tych XIX wieku. Próbowano wtedy zmodernizować wiekowy obiekt i dopasować do nowoczesnych standardów. Naprawiono, lub wręcz wymieniono niektóre ze sklepień. Przebudowano strzelnice wyposażając je w bloki do podciągania armat. Wbudowany został również w istniejące pomieszczenie magazyn prochu. Zmodernizowano również niektóre z szybów wentylacyjnych.

Na początku XX wieku Bastion Filip i jego kazamaty były już zupełnie przestarzałe. Dlatego tez zaczęto szukać dla niego cywilnych funkcji. W części pomieszczeń pojawiły się urządzenia filtrujące wodę pitną pobieraną z rzeki Odry. W latach 30-tych w podziemiach zaczęło funkcjonować tzw. „Muzeum Księcia Filipa”. W jego zbiorach zgromadzone były głównie egzemplarze dawnego uzbrojenia oraz umundurowania.

Nowy rozdział do dziejów bastionu i kazamat dopisała II wojna światowa. W trudnym do określenia momencie część kazamat przekształcono w schron przeciwlotniczy. Polegało to jedynie na zamontowaniu gazoszczelnych okien schronowych w dwóch strzelnicach. Było to w zasadzie jedyne dostępne rozwiązanie na Starym Mieście. Z powodu wysokiego poziomu wód gruntowych oraz gęstej zabudowy nie dało się wykonać standardowych schronów. Tak przerobiony bastion wszedł w skład systemu obrony Kostrzyna w 1945 roku.

W czasie walk o Kostrzyn miejsce to pełniło szereg istotnych funkcji. Po pierwsze, z racji posiadania wielu sklepionych pomieszczeń, wykorzystywano budynek jako schron koszarowy dla załogi. Po drugie, wysokość Bastionu zapewniała możliwość dalekiej obserwacji południowego przedpola twierdzy. Po trzecie, umiejscowienie obiektu czyniło z niego ważny punkt obrony. Z tarasu Filipa można było bez przeszkód ostrzeliwać  wroga na południowym podejściu do fortyfikacji. Nie mniej ważna była możliwość flankowania ogniem dwóch lunet na drugim brzegu rzeki. Bastion był na tyle uciążliwy dla atakujących, że „uciszono” go kilkoma trafieniami pocisków kalibru 203 mm.

Po wojnie uszkodzony obiekt stopniowo niszczał. Zbiory dawnego muzeum zniszczono lub rozgrabiono. Dopiero po 1989 roku zaczęto prace nad renowacją i udostępnieniem obiektu. Najpoważniejszy remont został przeprowadzony w 2007 roku. Po kilku latach możliwe było dzięki środkom unijnym wykonanie we wnętrzu ekspozycji muzealnej. Od 2014 roku Bastion Filip jest dostępny dla odwiedzających jako ekspozycja stała Muzeum Twierdzy Kostrzyn.

Uwaga!

Każda skrzynka jest założona zgodnie z zasadami bezpieczeństwa Muzeum Twierdzy Kostrzyn. Zabrania się w trakcie poszukiwań wchodzenia na ruiny i gruzowiska. Niezabezpieczone pozostałości budynków oraz ewentualne niewybuchy stwarzają realne zagrożenie dla życia i zdrowia. Skrzynki są umiejscowione w bezpiecznych lokalizacjach, możliwe do podjęcia bez narażania się na niebezpieczeństwo.

Die ersten Kasematten in der Bastion Philip wurden gegen Ende des 17. Jahrhunderts erbaut. Zu diesem Zeitpunkt wurden die bisher offenen Flanken der Bastionen geschlossen und versiegelt. Die Arbeiten wurden von französischen und niederländischen Ingenieuren überwacht. Der nächste größere Umbau fand in den 1860er Jahren statt. Zu dieser Zeit wurde versucht, das alte Gebäude zu modernisieren und an moderne Standards anzupassen. Einige der Gewölbe wurden repariert oder sogar ersetzt. Schießstände wurden umgebaut und mit Blöcken zum Hochziehen von Kanonen ausgestattet. In den vorhandenen Raum wurde auch ein Schießpulverlager eingebaut. Einige der Lüftungsschächte wurden ebenfalls modernisiert.

Zu Beginn des 20. Jahrhunderts waren die Bastion Philip und ihre Kasematten völlig veraltet. Daher begann man, nach zivilen Funktionen zu suchen. In einigen Räumen gab es Filtervorrichtungen für Trinkwasser aus der Oder. In den 1930er Jahren wurde das erste Festungsmuseum der Altstadt eröffnet. Die Sammlungen umfassten hauptsächlich Kopien alter Waffen und Uniformen.

Der Zweite Weltkrieg fügte der Geschichte der Bastion und der Kasematte ein neues Kapitel hinzu. In einer schwer zu bestimmenden Zeit wurden einige der Kasematten in einen Luftschutzkeller verwandelt. Es bestand nur darin, gasdichte Schutzfenster in zwei Schießständen zu installieren. Es war im Grunde die einzige verfügbare Lösung in der Altstadt. Aufgrund des hohen Grundwasser-spiegels und der dichten Bebauung war es unmöglich, Standardbunker zu bauen. Die auf diese Weise umgebaute Bastion wurde 1945 Teil des Verteidigungssystems von Küstrin.

Während der Kämpfe um Küstrin spielte dieser Ort eine Reihe wichtiger Funktionen. Erstens wurde das Gebäude aufgrund der Tatsache, dass es viele Gewölberäume hatte, als Kasernenschutz für die Besatzung genutzt. Zweitens bot die Höhe der Bastion die Möglichkeit, den südlichen Vordergrund der Festung aus der Ferne zu beobachten. Drittens machte die Position des Objekts es zu einem wichtigen Verteidigungspunkt. Von der Terrasse über der Bastion war es ohne Probleme möglich, auf den Feind bei der südlichen Annäherung an die Befestigungsanlagen zu schießen. Die Fähigkeit, zwei Lünetten auf der anderen Seite des Flusses mit Feuer zu flankieren, war nicht weniger wichtig. Die Bastion war für die Angreifer so störend, dass sie mit mehreren Treffern von 203-mm-Geschützen "zum Schweigen gebracht" wurde.

Nach dem Krieg verschlechterte sich der Zustand  des beschädigten Gebäudes allmählich. Die Sammlungen des ehemaligen Museums wurden entweder zerstört oder geplündert. Erst nach 1989 begannen die Arbeiten zur Renovierung und zum Zugang zur Anlage. Die wichtigste Renovierung wurde 2007 durchgeführt. Nach einigen Jahren war es dank EU-Mitteln möglich, eine Ausstellung im Museum zu schaffen. Seit 2014 steht die  Bastion Filip den  Besuchern als Dauerausstellung des neuen Küstriner Festungsmuseums offen.

Achtung !

Jeder Geocache-Behälter wurde gemäß den Sicherheitsregeln des Festungsmuseums Kostrzyn versteckt. Es ist verboten, die Ruinen und Trümmer während der Suche zu betreten. Ungesicherte Überreste von Gebäuden und ev. ungeborgene Blindgänger stellen eine echte Bedrohung für Leben und Gesundheit dar. Die Caches sind sicher platziert, man kann sie ohne Risiko aufheben.