Wg [1] w jesieni 1932 r. zostały zbudowane 2 egz. RWD-5 o nazwach ”Kolejarz I” i ”Kolejarz II”, ufundowane Aeroklubowi Warszawskiemu ze składek kolejarzy. W końcu 1932 r. RWD-5 był wystawiony na Międzynarodowym Salonie Lotniczym w Paryżu. W latach 1933-1934 w Doświadczalnych Warsztatach Lotniczych wyprodukowano dalsze 14 RWD-5 (bez SP-AJU ) dla aeroklubów i jeden dla PLL ”Lot”. Jeden RWD-5 został w 1934 r. zbudowany w Centralnych Warsztatach Aeroklubowe w Lublinie, ponadto jeden RWD-5 powstał w 1937 r. Łącznie zbudowano 20 egz. RWD-5.

Na samolotach RWD-5 wykonano liczne rajdy zagraniczne. Najdłuższym był rajd R. Hirszbandta do Casablanki (7.04.-3.05.1933)- 11 389 km- w celu zbadania przyszłej trasy zawodów Challenge 1934. RWD-5 odnosił też sukcesy w zawodach krajowych. W V Krajowym Lotniczym Konkursie Turystycznym we wrześniu 1933 r. 1-miejsce zajął M. Pronaszko na prototypie RWD-5, a w VI Krajowym Lotniczym Konkursie Turystycznym we wrześniu 1936 r. miejsce od 2 do 6 zajęli piloci na RWD-5. Samoloty RWD-5 odegrały poważną rolę w rozwoju polskiego lotnictwa sportowego. SP-LOT był używany w latach 1933-1936 przez PLL ”Lot” do lotów taksówkowych, zaś SP-LOP przez Zarząd Główny LOPP.

Samoloty RWD-5 znajdowały się również w ośrodkach i obozach Lotniczego Przysposobienia Wojskowego. Z chwilą mobilizacji 28.08.1939 r. otrzymały przydziały do wojska. We wrześniu były używane jako łącznikowe min. przez: Pluton łącznikowy nr 6, Pluton łącznikowy nr 10, pluton łącznikowy dowódcy Armii ”Lublin”. Jeden RWD-5 został ewakuowany 7.09.1939 r. do Brześcia i 17.09. do Czerniowiec, skąd 18.09. mjr E. Wyrwicki przyleciał na nim z Rumunii do oblężonej Warszawy (wg innych źródeł- po 20.09.1939 r. mjr E. Wyrwicki wykonał lot ewakuacyjny z oblężonej Warszawy). Co najmniej jeden, uszkodzony, samolot dostał się w ręce niemieckie.

W 1933 r. samolot RWD-5 wybrano do wykonania lotu kpt. Stanisława Skarżyńskiego przez Atlantyk. 28.03.1933 r. została oblatana jego jednomiejscowa odmiana oznaczona RWD-5 bis, o znakach SP-AJU, przystosowana do lotów długodystansowych. Samolot ten na miejscu pasażera miał zamocowany zbiornik i w skrzydłach dodatkowe zbiorniki, co zwiększało jego zasięg do około 5000 km. W egzemplarzu tym zostały usunięte drzwi i okna w tylnej kabinie. 15.04. 1933 r. S. Skarżyński wykonał próbny lot dookoła Polski o długości 1650 km. W dniach 27.04.-24.06.1933 r. S. Skarżyński wykonał lot z Warszawy do Rio de Janeiro o łącznej długości 17 855 km, przelatując 7-8.05.1933 roku nad Atlantykiem Południowym z St. Louis w Afryce do Maceio w Brazylii (3582 km) w czasie 20 h 30 min, bijąc jednocześnie międzynarodowy rekord odległości bez lądowania dla samolotów o masie własnej do 450 kg. Był to pierwszy udany przelot Polaka przez Atlantyk oraz przelot na najlżejszym samolocie, który pokonał Atlantyk Południowy. Drogę powrotną samolot przez morze przebył statkiem, a z Bolonii do Łodzi i Warszawy- powietrzem. SP-AJU, nazwany ”Amerykanką”, otrzymał później S. Skarżyński w darze od społeczeństwa polskiego. Przerobiono go wówczas na dwumiejscowy po usunięciu dodatkowych zbiorników. W czasie Wojny Obronnej Polski we wrześniu 1939 r. samolot był pozostawiony na lotnisku we Lwowie i przejęty przez lotnictwo radzieckie.

W połowie lat 1970-tych w pracowni Tadeusza Dobrocińskiego powstał projekt budowy repliki słynnego polskiego samolotu sportowego RWD-5 w skali 1 : 0.7 (patrz Dobrociński / RWD-5).

W dniu 28.08.2000 r. została oblatana replika RWD-5R zbudowana przez Stowarzyszenie Lotnictwa Eksperymentalnego EAA. Od 2003 r. samolot został dopuszczony do normalnej eksploatacji i zaczął być używany do lotów propagandowych. W sierpniu 2004 r. RWD-5R, noszący historyczne znaki rozpoznawcze SP-LOT, wziął udział w jubileuszu 75-lecia PLL ”Lot”.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy (RWD-5 bis jednomiejscowy) górnopłat wolnonośny o konstrukcji mieszanej.
Płat drewniany, trapezowy, niedzielony, dwudźwigarowy, do pierwszego dźwigara kryty sklejką, dalej płótnem. Lotki różnicowe.
Kadłub kratownicowy, spawany z rur stalowych, kryty płótnem, na szkielecie z listew drewnianych. Osłona silnika z blachy aluminiowej. Kabina zakryta.
Usterzenie wolnonośne, drewniane. Stateczniki kryte sklejką, stery płótnem.
Podwozie klasyczne stałe.

Silnik- rzędowy Cirrus ”Hermes IIB” o mocy startowej 85 kW (115 KM), lub Cirrus ”Hermes IV” o mocy startowej 96 kW (130 KM), albo De Havilland ”Gipsy III” o mocy nominalnej 88 kW (120 KM), Walter ”Junior” o mocy startowej 88 kW (120 KM), czy De Havilland ”Gipsy III” o mocy 88 kW (120 KM), PZInż. ”Junior” o mocy startowej 88 kW (120 KM). W wersji RWD-5 bis silnik rzędowy De Havilland ”Gipsy Major” o mocy 96 kW (130 KM).

Dane techniczne RWD-5 prototyp (wg [5]):
Rozpiętość- 10,5 m, długość- 7,2 m, wysokość- 2,05 m, powierzchnia nośna- 15,5 m².
Masa własna- 410 kg, masa użyteczna- 310 kg, masa całkowita- 720 kg.
Prędkość max- 190 km/h, prędkość przelotowa- 160 km/h, prędkość min.- 70 km/h, wznoszenie- 4,6 m/s, pułap- 5000 m, zasięg- 1080 km.

Dane techniczne RWD-5 (wg [5]):
Rozpiętość- 10,2 m, długość- 7,2 m, wysokość- 2,05 m, powierzchnia nośna- 15,5 m².
Masa własna- 430-460 kg, masa użyteczna- 300-330 kg, masa całkowita- 760 kg.
Prędkość max- 202 km/h, prędkość przelotowa- 170 (wg [3]- 175) km/h, prędkość min.- 75 km/h, wznoszenie- 4,6 m/s, pułap- 4700 m, zasięg- 1080 (wg [1]- 850) km, zasięg max.- 1900-2000 km.

Dane techniczne RWD-5 bis (wg [5]):
Rozpiętość- 10,2 m, długość- 7,2 m, wysokość- 2,0 m, powierzchnia nośna- 15,5 m².
Masa własna- 446 (wg [1]- 448) kg, masa użyteczna- 654 kg, masa całkowita- 1100 kg.
Prędkość max- 210 km/h, prędkość przelotowa- 175 km/h, zasięg- 5000 km.

Źródło : http://www.samolotypolskie.pl/samoloty/2567/126/RWD-5

Nie wyrażam zgody na reaktywacje.

!!! UWAGA!!!

Do zdobycia skrzynki będą potrzebne dwie baterie AA