Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
[PS] PZL M4 TARPAN - OP9C2J
(M-428) Polske Skrzydła
Właściciel: mangus i 27@
Ta skrzynka należy do GeoŚcieżki!
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
 Województwo: Polska > śląskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Normalna
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 03-04-2021
Data utworzenia: 03-04-2021
Data opublikowania: 28-08-2021
Ostatnio zmodyfikowano: 28-08-2021
50x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 0 obserwatorów
59 odwiedzających
36 x oceniona
Oceniona jako: znakomita
15 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez: Aikido, ajka, ankos, Chrząszcze2, crazy_baby, hobbbysta, Inikara, jemiolka, Kapsel777, palinq, Remol19, słabakinia, Thundercat, Whatever, Zespół EŁ
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Opis PL
 
Samolot szkolno-treningowy. Polska.
Samolot szkolno- treningowy PZL M-4P ”Tarpan” w zbiorach Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie. (Źródło: Copyright Tomek Spólnicki- ”Militarne Podróże”).

Na zamówienie Aeroklubu PRL w Ośrodku Konstrukcji Lotniczych WSK-Mielec został zaprojektowany pod kierunkiem inż. J. Olenderka samolot szkolno-treningowy PZL M4 ”Tarpan” z chowanym podwoziem z kołem przednim, który miał być budowany zamiast samolotu PZL M-2 ze stałym podwoziem dwukołowym. Początkowo przewidywano dwie wersje: dwumiejscową szkolno-treningową M4 i jednomiejscową akrobacyjną M4A. Później zrezygnowano z wersji akrobacyjnej, a opracowano wersję do treningu nawigacyjnego M4P, która otrzymała bogate wyposażenie nawigacyjne.

Projekt wstępny był już gotowy w końcu 1958 r. W 1960 r. zbudowano pierwszy prototyp samolotu PZL M4 ”Tarpan”, który został oblatany dopiero 7.09.1961 r. Długi cykl budowy prototypu był spowodowany oczekiwaniem na silnik WN-6B, który znajdował się wtedy na etapie przeprowadzania prób. Kilka dni później był pokazany na Wystawie Przemysłu Lotniczego w Warszawie. W 1962 r. przeszedł próby fabryczne, które wykazały, że samolot nie spełnia warunków technicznych, w szczególności ze względu na przekroczony ciężar ok. 80 kg (wg [6]- o ponad 100 kg). Mimo to samolot okazał się stateczny, sterowny i prawidłowy w pilotażu oraz posiadał dobre własności w przeciągnięciu i poprawnie wykonywał akrobację. W maju 1964 r. M4 został przekazany do Instytutu Lotnictwa w Warszawie w celu przeprowadzenia prób państwowych, które odbyły się bez nieprzewidzianych wydarzeń. Instytut Lotnictwa pod naciskiem Zjednoczenia Przemysłu Lotniczego nie wydał orzeczenia o zakończeniu prób państwowych i zdatności samolotu do pro­dukcji. Opracowano długą listę poprawek i samolot wrócił do WSK Mielec.

Mimo pochlebnych opinii i rzeczywiście nowoczesnej konstrukcji "Tarpan" nie wszedł do produkcji seryjnej, co wynikało z kilku przyczyn:
- silnik WN-6B okazał się niedopracowany, a decyzją Zjednoczenia Przemysłu Lotniczego wszelkie prace nad nim przerwano,
- cena samolotu wydała się Aeroklubowi zbyt wysoka,
- Aeroklub otrzymał w okresie kilkadziesiąt samolotów TS-8 "Bies" od wojska, które przechodziło na TS-11 "Iskra".
W czasie podjęcia decyzji o przerwaniu prac nad M4- w Mielcu trwało uruchamianie produkcji seryjnej (samoloty M4 i M4P dostały oznaczenie "wyrób  010" i "wyrób 011").

(Wcześniejsze źródła podają, że samolot M4 przeszedł próby fabryczne, które wykazały, że samolot nie spełnia warunków technicznych, w szczególności ze względu na przekroczony ciężar. Spowodowało to przerwanie przygotowań do rozpoczęcia produkcji seryjnej w zakładzie WSK-Okęcie, a dokumentację przekazano z powrotem do WSK-Mielec w celu dokonania poprawek. Ponieważ samolot miał większą masę własną w stosunku do przewidzianej w projekcie, co obniżyło osiągi, zaś wysokie koszty produkcji miały spowodować jego wysoką cenę. W 1963 r. Aeroklub PRL wycofał zamówienie na samolot i z jego produkcji zrezygnowano.)

W lipcu 1964 r. został oblatany drugi prototyp w wersji PZL M4P. Samolot ten był pierwszą powojenną całkowicie metalową konstrukcją samolotu sportowego i miał poprawne własności lotne, włącznie z wykonywaniem akrobacji. Próby zakładowe zakończyły się pod koniec 1964 r. Wersja M4P wyróżniała się bogatszym wyposażeniem nawigacyjnym i zwiększonym zapasem paliwa.

Na przydatność samolotu PZL M4 ”Tarpan” dla lotnictwa wojskowego zwrócił uwagę dowódca Wojsk Lotniczych pil. Jan Frey Bielecki. Chcąc zwiększyć atrakcyjność samolotu wytwórnia opracowała jego specjalistyczną wersję- z fotelem wystrzeliwanym w locie, dla nauki i treningu pilotów w OSL.

Kiedy było już pewne, że program silnika WN-6 zostanie wstrzymany, konstruktorzy szukali innego silnika. Brali pod uwagę gwiazdowy AI-14 oraz rzędowy, wiszący M-137A. Propozycje te nie wzbudziły jednak zainteresowania. Przed rozpoczęciem Mistrzostw Świata w akrobacji samolotowej w Moskwie w 1966 r. była rozważana możliwość udziału polskiej ekipy na samolotach PZL M4P ”Tarpan”. Oba prototypy zostały w 1965 r. przerobione na jednomiejscowe samoloty akrobacyjne PZL M4A. Z uwagi na brak pełnych prób homologacyjnych, nie zostały użyte do przewidywanego startu w zawodach.

Na początku 1971 r. jeden z samolotów (SP-PAW) został przekazany do Zakładów Metalowych w Nowej Dębie, jako dekoracja przedsiębiorstwa. Drugi egzemplarz (SP-PAK) w październiku tego samego roku. przejęło Muzeum Lotnictwa i Astronautyki w Krakowie (Muzeum Lotnictwa Polskiego) w celach ekspozycyjnych. Jest to jedyny egzemplarz jaki się zachował.

Konstrukcja:
Dwumiejscowy wolnonośny dolnopłat o konstrukcji metalowej.
Skrzydło trapezowe, z prostokątnymi zakończeniami. Dwudzielne konstrukcji metalowej, dwudźwigarowe, półskorupowe, kryte blachą duralową. Keson przedni w części przykadłubowej tworzy integralny zbiornik paliwa. Pokrycie kesonu w obrębie zbiornika oklejono laminatem. Lotki różnicowe, szczelinowe, sprzężone z klapami, konstrukcji metalowej, jednodźwigarowe, kryte blachą. Klapy szczelinowe konstrukcji analogicznej jak lotki.
Kadłub konstrukcji półskorupowej. Przednia część kadłuba w postaci dwudźwigarowej belki, zamkniętej od góry podłogą, a od dołu pokryciem kadłuba. Tylna sześć kadłuba stożkowa, półskorupowa. Pokrycie blaszane, usztywnione wręgami i podłużnicami. Wzdłuż tyłu kadłuba górą biegnie płetwa, przechodząca w statecznik pionowy. Kabina zakryta.
Usterzenie wolnonośne, trapezowe. Stateczniki dwudźwigarowe, konstrukcji półskorupowej kryte blachą, usztywnioną podłużnicami. Statecznik pionowy połączony na stałe z kadłubem. Statecznik poziomy niedzielony. Stery jednodźwigarowe, kryte blachą. Ster wysokości niedzielony.
Podwozie trójkołowe z kołem przednim, chowane w locie.

Wyposażenie- radiostacja ultrakrótkofalowa, radiotelefon.

Silnik- rzędowy, płaski WN-6B2 o mocy startowej 136 kW (185 KM) i mocy trwałej 118 kW (160 KM). (Wg [1]- WN-6B o mocy 143 kW/195 KM).

Dane techniczne M-4 (wg [3]):
Rozpiętość- 8,85 m, długość- 7,35 m, wysokość- 2,61 m, powierzchnia nośna- 11,79 m2.
Masa własna- 888 kg, masa użyteczna- 312 kg, masa całkowita- 1200 kg.
Prędkość max- 300 (wg [1]- 285) km/h, prędkość przelotowa- 260 km/h, prędkość lądowania- 106 km/h, wznoszenie- 4,2 m/s, pułap- 4400 m, zasięg- 750 km.

 

Źródło : http://www.samolotypolskie.pl/

 

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.