Dostrzegając, że stoki Szczelińca Wielkiego pokryte są ogromnym rumowiskiem skalnym powstałym na skutek ruchów masowych, a także widząc znacznie odchyloną od pionu ścianę skalną Piekiełka możemy zadać sobie pytanie czy masyw nadal podlega rozpadowi, który zagraża życiu odwiedzających? Szukając odpowiedzi już od kilkudziesięciu lat prowadzone są pomiary masowych ruchów skał. Pomiary prowadzone są w trzech miejscach w przykrawędziowych partiach płaskowyżu. Przyrządy określają, czy i jak przemieszczają się fragmenty góry. Dowiedziono, że większość ruchów ma charakter oscylacyjny i zależy w głównej mierze od sezonowych wahań opadów i temperatury. |
Są jednak miejsca gdzie przemieszczenia bloków są ewidentne. W Piekle stwierdzono ruchy rzędu 1,43mm rocznie w pionie. Może to sugerować, że stoliwo Szczelińca Wielkiego jest nie całkiem stabilne. Nie jest to powód do paniki, w przyrodzie rzadko mają miejsca zjawiska katastrofalne i podobnie jest w Górach Stołowych. Jedyny przykład obrywu skalnego odnotowano w roku 1921,w Borze. To rejon Błędnych Skał. Obryw miał miejsce przy Skalnych Czaszach. Rumowisko widoczne jest na ścieżce, którą wracamy z labiryntu Błędnych Skał (na czerwonym szlaku). Fragment, który odpadł wówczas od ściany skalnej nie wyrządził nikomu krzywdy. |
O keszu:
Skrzynka znajduje się w daszku znaku opisującego szlaki wspinaczkowe.
Pociągnij delikatnie za szary uchwyt.
Zabierz swój własny długopis!