Pierwszy kościół parafialny, z drzewa, został ufundowany przez Dobrogosta Dubieńskiego vel Drohiczyńskiego przed r. 1543 (może w r. 1541?). Konsekrowany w 1543 r. Około 1560 r. do r. 1628 był zamieniony na zbór kalwiński. Drugi, również drewniany, ufundowany ok. 1626 przez Aleksandra Myszkowskiego z Mirowa, starostę tyszowieckiego i przekazany w 1628 r. franciszkanom z Zamościa, którzy w 1635 r. zrzekają się beneficjum. Świątynia ta została spalona w 1648 r. przez kozaków, na jej miejscu wzniesiono kaplicę. Nowy drewniany kościół został wzniesiony w latach 1667-90, staraniem Jana Aleksandra Myszkowskiego z Mirowa, podkomorzego bełskiego, konsekrowany w r. 1678.
Kościół obecnie istniejący, pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i św. Marii Magdaleny, został wybudowany w r. 1778 staraniem proboszcza Józefa Kobylińskiego, w r. 1779 konsekrowany przez bp. Melchiora Jana Kochanowskiego. Odnawiany w latach: 1788 i 1809, rozbudowany około r. 1880 przez dobudowanie kruchty i zakrystii. W latach 1982-2000 remontowany (złocenia ołtarzy, boazeria, żyrandole, stacje Drogi Krzyżowej, odwodnienie i wzmocnienie fundamentów kościoła, wzmocnienie fundamentów dzwonnicy)
Kościół jest orientowany, drewniany, konstrukcji zrębowej, zewnątrz i wewnątrz oszalowany poziomo deskami, wzmocniony, zapewne w 1953 r., lisicami imitującymi pilastry; na kamiennej podmurówce. Nawa prostokątna, prezbiterium węższe, prostokątne, zamknięte trójbocznie, przy nim od północy zakrystia z późniejszym przedsionkiem; przy nawie od zachodu czworoboczna kruchta. Wewnątrz ściany wyłożone płytami pilśniowymi (1953 r.), pomalowanymi; strop z wydatną fasetą. Otwór tęczowy o łuku półkolistym, z belką, na której Grupa Ukrzyżowania późnobarokowa z 2. Ćw. w. XVIII oraz narzędzia Męki Pańskiej. Chór muzyczny wsparty na dwóch kolumnach, podchórze belkowane. Okna prostokątne, w nich późniejsze kraty. Dachy dwuspadowe, nad prezbiterium niższy; nad kruchtą trójpołaciowy, kalenicowy; pobite gontem; wydatny okap dachu podbity szeroką fasetą. Pod kościołem znajdują się krypty, w których spoczywają prawdopodobnie fundatorzy i kolatorzy kościoła.
Wyposażenie regencyjne częściowo z elementami rokokowymi 2. ćw. w. XVIII i zapewne z ok. poł. w. XVIII. Ołtarz główny regencyjny 2. ćw. w. XVIII, ujęty w pary kolumn, z późnobarokowymi rzeźbami Doktorów Kościoła: śś. Ambrożego, Augustyna, Grzegorza i Hieronima oraz Trójcy Św. w zwieńczeniu, prawdopodobnie z ok. poł. w. XVIII; w polu środkowym obraz NMP Niepokalanie Poczętej z gołębiem w jednej i lilią w drugiej dłoni oraz aniołkami trzymającymi wieniec różany i gorejące serce z 1. poł. w. XVIII (może identyczny ze wzmiankowanym w 1727 r.), częściowo przemalowany. Ołtarze boczne, architektoniczne: 1-2. przy tęczy dwa analogiczne regencyjne 2. ćw. w. XVIII, ze współczesnymi im rzeźbami; w lewym rzeźby śś. Józefa, Jana Chrzciciela oraz aniołów: w zwieńczeniu, w polu środkowym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 2. poł. w. XVII, malowany na desce, częściowo przemalowany, w sukienkach metalowych z 2. poł. w. XVIII i z licznymi wotami z w. XIX-XX; w prawym krucyfiks oraz rzeźby Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana Ewangelisty, w zwieńczeniu aniołów; 3., w lewej nawie, rokokowy z 2 poł. w. XVIII, z obrazem św. Józefa zapewne z tegoż czasu (wzmiankowany 1764); 4. prawy późnobarokowy z ok. poł. w. XVIII, ze współczesnymi mu rzeźbami śś. Dominika i Katarzyny Sieneńskiej oraz aniołami w zwieńczeniu, w polu środkowym obraz św. Marii Magdaleny z 1. poł. w. XVIII (wzmiankowany 1750) oraz św. Mikołaja w. XVII (wzmiankowany 1671) na zasuwie i św. Jana Nepomucena w. XVIII w zwieńczeniu. Ambona regencyjna z 2. ćw. w. XVIII z baldachimem i schodkami. Chrzcielnica przyścienna regencyjna z 2. ćw. w. XVIII, z rzeźbą św. Jana Chrzciciela na baldachimie i obrazem Chrztu Chrystusa na zaplecku, zapewne współczesnym, gruntownie przemalowanym. Kropielnica zapewne z w. XVIII, kamienna. W 2015 r. wykonano nowe ławki i generalny remont przedsionka.
Obok kościoła, w południowo-zachodniej części cmentarza kościelnego, stoi drewniana dzwonnica (zapewne współczesne kościołowi). Jest to konstrukcja słupowo - ramowa, oszalowana, dach namiotowy z ozdobnym żelaznym krzyżem. Znajdują się w niej 2 dzwony. W 2012 r. zamontowano napędy elektryczne. Cmentarz kościelny od zachodu otoczony ogrodzeniem z filarków z kamiennymi kulami, zapewne z 1. poł. w. XIX, w nim na osi kościoła trójdzielna bramka, rozczłonkowana pilastrami z falistym zwieńczeniem z kulami i wnęką. Na cmentarzu nagrobki klasycystyczne, kamienne: 1. Wojciecha Troszczyńskiego (zm. 1827), w kształcie krzyża na postumencie; 2. Mikołaja Ziemborowskiego, majora WP (zm. 1844), w kształcie obelisku na trójkondygnacjowym cokole, zwieńczanego kulą.
Na terenie parafii, wśród licznych figur i krzyży przydrożnych, jedna figura-obelisk zasługuje na szczególną uwagę: jest to obelisk murowany, na którego szczycie umieszczono krzyż monogram Maryjny z żelaza.

Skrzyneczka - pojemnik z magnesem, po prawej stronie kościoła.

Powodzenia.