Młyn był miejscem spotkań AK podczas II Wojny Światowej.
Historia młyna za www.stoczekukowski.pl
"Młyn w Wólce Poznańskiej jest jednym z największych i najcenniejszych obiektów w tej grupie, w skali regionu. W miejscu gdzie stoi obecny młyn istniał już młyn w XVI wieku, a zagrodę młynarską różnie zwano na przestrzeni wieków: Okin, Okuń, Okoń. Obecny młyn wybudowano w 2 połowie XIX w. Został on wykupiony od carskiego oficera Gołowina przez Romualda Żebrowskiego. Romuald Żebrowski posiadał dyplom mistrza młynarstwa nadany mu przez ówczesną izbę rzemieślniczą w Mińsku Mazowieckim.
Pierwotnie Młyn napędzany był kołem wodnym nadsiębiernym. Zasadniczych modernizacji młyna dokonał syn Romualda, Ryszard Żebrowski, m. in. wymienił koło wodne na turbinę Francisa. We młynie mielono zboże na wszystkie rodzaje mąki, kaszę jęczmienną i jaglaną oraz ospę. Wydajność młyna wynosiła 8 ton na dobę.
Młyn usytuowany jest na północnym krańcu miejscowości nad rzeką Świder. Przed młynem od strony południowej znajduje się grobla będąca jednocześnie drogą dojazdową. Groblę przerywają dwa upusty: młyński i tzw. awaryjny, od strony południowo zachodniej. Upust młyński, od strony wschodniej składa się z upustów roboczego i jałowego. Młyn zwrócony jest frontem do grobli. Budynek składa się z kilku wydzielonych funkcjonalnie obiektów, połączonych ze sobą. Budynek główny wzniesiony jest z drewna z zastosowaniem konstrukcji zrębowej oraz sumikowo - łątkowej przy przedłużaniu bali ściany szczytowej oraz tylnej. Osadzony na drewnianych palach oraz betonowych filarach i ścianach, na których krzyżowy ruszt z podwalin. Stropy drewniane, belkowe, nagie z deskowymi białymi podłogami, podparte podciągami. Więźba dachowa drewniana krokwiowo - jętkowa. Dach kryty papą. Schody wewnętrzne drewniane, jednobiegow, proste z poręczami. Stolarka okienna i drzwiowa drewniana, futrynowa. Okna dwuskrzydłowe, czteropolowe. Drzwi dwuskrzydłowe, deskowe.
Wzniesiony na planie prostokąta, do którego przylega murowana dobudówka od strony zachodniej oraz drewniana komora turbiny od strony wschodniej. Bryła dwukondygnacyjna nakryta dachem dwuspadowym z dachową wystawką w części północno - zachodniej. Parterowa część zrębu nie oszalowana, widoczne zwęgłowania na jaskółczy ogon w narożach. Część górna konstrukcji słupowo - ramowej oszalowana deskami w układzie pionowym. Wystawka dachowa konstrukcji słupowo - ramowej oszalowana pionowo przybijanymi deskami. Dobudówka turbiny od strony wschodniej drewniana, konstrukcji słupowo - ramowej oszalowana deskami w układzie pionowym. Nakryta dachem pulpitowym o połaci z papy.
Napęd oparty na turbinie wodnej. Z turbiny przełożenie na koło pasowe. Z koła parcianymi pasami na pędnię główną. Pędnię główną zlokalizowano w poddaszu budynku. Cały układ wspomagany jest silnikiem elektrycznym, który usytuowany jest w murowanej dobudówce."