Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
...tak niewiele - OP96MF
....a tak wiele
Właściciel: FiloMx
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: m n.p.m.
 Województwo: Polska > mazowieckie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 17-05-2020
Data utworzenia: 17-05-2020
Data opublikowania: 17-05-2020
Ostatnio zmodyfikowano: 23-05-2021
80x znaleziona
1x nieznaleziona
2 komentarze
watchers 4 obserwatorów
103 odwiedzających
46 x oceniona
Oceniona jako: znakomita
4 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez: Chrząszcze2, PaaaP, Wesker, wojanex
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Weź coś do pisania  Przyczepiona magnesem 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

 

Historia skrytki:

Zaczęło się od zwiadu terenu. Z aparatem  fotograficznym w ręku przechadzałem się jak to  nigdy ja po ulicach śródmieścia. 

Drzwi otwarte bo akurat coś   wielkich gabarytów wynosili z klatki więc zapuszczam żurawia  i  korzystając z okazji strzelam fotkę-zdjęcie  w galerii.  Następnie  postanowiłam przejrzeć się  kamienicy  i pierwsze co rzuca się w oczy .... tablica pamiątkowa na cześć pewnej pani,o której moje pokolenie może w ogóle nie mieć  pojęcia.

"Trza "to jakoś ..hm.... naprawić.

Jest zamysł jest i skrytka.

 

A oto pokrótce historia i życiorys  naszej tutejszej bohaterki

 

 

Urodziła się "w trupie" a zatem talent  występowania na scenie.....nie tyle co odziedziczyła  od matki ale wręcz urodziła się aktorką.

Ida Kamińska urodziła się 4 września 1899 w Odessie, do której wówczas wyemigrowali jej rodzice.

Dorastała w żydowskiej artystycznej rodzinie – jej mama, Ester Rachel Kamińska, była aktorką, zaś tata, Abraham Izaak Kamiński, reżyserem.

 W 1904 po raz pierwszy stanęła na deskach teatru Jardin d’Hiver w Warszawie . Pod okiem obojga rodziców gra główne role w ich "rodzinnym teatrze" Żydowskim. Po śmierci ojca   rusza z matką na tereny Ukrainy gdzie występuje do 1921 roku.Od chwili powrotu do Warszawy Od tego czasu gra w Teatrze Centralnym na Lesznie  kierowanym przez jej matkę oraz gościnnie w Trupie Wileńskiej.

.W latach 1924–1928 prowadziła wraz ze swoim pierwszym mężem Zygmuntem Turkowem Warszawski Żydowski Teatr Artystyczny (jid. Warszawe Idiszer Kunstteater). Od 1926 wystawiał on swoje sztuki w gruntownie odnowionym Teatrze Żydowskim im. Abrahama Izaaka Kamińskiego przy ulicy Oboźnej 1–3. W latach 1931–1932 przebywała na występach w Belgii i Francji.

Od 1933 Kamińska kierowała własnym zespołem teatralnym, który od 1937 miał siedzibę w Teatrze Nowości przy ulicy Bielańskiej.

Zaś w  1937...niemalże chwilę przed wybuchem II Wojny Światowej świętowała w Wilnie 20 lat pracy aktorskiej.

Po wybuchu II wojny światowej, 6 września 1939 jej mieszkanie i teatr zostały zbombardowane, a sama przez trzy tygodnie przebywała w schronie wraz z rodziną i grupką przyjaciół, m.in. Adolfem Rosnerem. Nie zostało jej nic poza dwoma futrami i pierścionkiem.

Warta uwagi ciekawostka

W drugim tygodniu wojny , w schronie Rosner oświadczył się córce Idy Kamińskiej – Ruth. Matka dała córce w posagu swój pierścionek i dwie puszki sardynek znalezione w ruinach. Po wyjściu z bunkra przez pewien czas wraz z rodziną mieszkała u znajomych. Pewnego wieczoru przybyła dziennikarka pani Słapak z ostrzeżeniem, aby wyjechali natychmiast, gdyż Ida Kamińska jest na liście reżyserów sztuk antyhitlerowskich i jest przeznaczona do likwidacji.

Kamińska wkrótce z falą mieszkańców opuściła Warszawę i dotarła do Lwowa, gdzie władze komunistyczne powierzyły jej kierowanie Państwowym Teatrem Żydowskim. Po agresji III Rzeszy na Związek Radziecki, w czerwcu 1941 wyjechała do Równego, a następnie przez Charków i Baku do Frunze, stolicy Kirgistanu.

Tam zorganizowała zespół i przez dwa lata wystawiała sztuki w miejscowej filharmonii. Występowała także w innych miastach Związku Radzieckiego. Wówczas urodziła syna Wiktora, którego ojcem był Marian Melman, jej drugi mąż.

W latach 1944–1946 pracowała w moskiewskim radiu, występując w audycjach polskich i obcojęzycznych.

 

W 1947 Ida z Marianem Melmanem i synem wróciła do Polski i zamieszkała w wyzwolonej Warszawie.

Przez wiele lat starała się o powrót do kraju córki, która przebywała na zesłaniu w ZSRR (ostatecznie wróciła w 1956).

W latach 1956–1960, po kolejnych falach emigracji Żydów z Polski, publiczność Idy Kamińskiej malała, dlatego aktorka wyjeżdżała coraz częściej na tournée po Europie, do obu Ameryk, Izraela i Australii. W 1966 wyjechała wraz z zespołem do Stanów Zjednoczonych na tournée, gdzie odniosła wielki sukces. W 1967 nakręcono o niej film dokumentalny pt. Jej teatr.

Po wydarzeniach marca 1968, na znak protestu przeciwko oficjalnej propagandzie antysemickiej, dobrowolnie udała się do wydziału kultury urzędu miejskiego i podała się do dymisji. 21 sierpnia, kiedy jechała na Dworzec Gdański okazało się, że pociągi do Wiednia zostały wstrzymane, ze względu na napaść wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację.

Przed końcem 1968 dotarła do Stanów Zjednoczonych i zamieszkała w Nowym Jorku, gdzie usiłowała założyć Yiddish Theater, ale wysiłki te nie zostały zakończone powodzeniem.

Zagrała również główną rolę u boku Harry’ego Belafonte w filmie The Angel Levin i role w dwóch filmach telewizyjnych, które nie przyniosły oczekiwanego sukcesu.

Kamińska zagrała w swoim życiu 124 role teatralne, wyreżyserowała 65 spektakli, napisała dwa dramaty Ongiś był król i Zasypać bunkry, a także dwie książki: Nie brakuje mi niczego oprócz pracy i swoją biografię Moje życie, mój teatr. Ponadto przetłumaczyła na język jidysz 58 sztuk.

 

Nazwa skrytki...krótko i na temat :

Polka nominowana do Oscara

Gwiazda w 1967 roku walczyła o Oscara m.in. z Elizabeth Taylor, która ostatecznie okazała się szczęśliwą zwyciężczynią. Polska aktorka uwiodła członków najpopularniejszej organizacji w świecie filmu swoim talentem, jaki zaprezentowała w czechosłowackim filmie Sklep przy głównej ulicy w reżyserii Jana Kadara.

 

Ida wcieliła się w postać żydowskiej sklepikarki Rozalii Lautmann – za swoją kreację aktorską otrzymała nagrodę na festiwalu w Cannes, była także nominowana do Złotego Globu za Najlepszą główną rolę żeńską.

 

Wielu twierdziło, że to właśnie ona dostąpi zaszczytu odebrania złotej statuetki, o którą od lat biją się producenci filmowi i aktorzy na całym świecie. Ostatecznie Ida musiała obejść się smakiem.

 

 

 

Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Wpisy do logu: znaleziona 80x nieznaleziona 1x komentarz 2x Obrazki/zdjęcia 4x Wszystkie wpisy Galeria