Szlak Husarii Polskiej ( dł. 158 km. znaki czerwone ) nawiązuje do przemarszu wojsk polskich pod wodzą Jana III Sobieskiego w drodze pod Wiedeń w sierpniu 1683 r. Wydarzenie to było dla ziemi śląskiej nie tylko niezwykłym w swoim rodzaju ale miało również swoja wymowę z racji przynależności tych ziem do Habsburgów

Szlak Husarii Polskiej prowadzi zasadniczo tą drogą , którą szedł Jan III Sobieski z wojskiem.

Został wytyczony w terenie w 1959 r.

Może to na tych polach stacjonowały wojska podczas wizyty króla w Tarnowskich Górach.

UWAGA: TRUDNOŚĆ TERENU 4 ZE WZGLĘDU NA BARDZO KŁUJĄCY GŁÓG.

Państwo tureckie powstało w Azji Mniejszej w latach dwudziestych XIV wieku. Stopniowo obejmowało całe wybrzeże Morza Czarnego a także europejskie Bałkany. Najpoważniejszym przeciwnikiem w Europie była monarchia Habsburgów austriackich - do niej należał wówczas cały Śląsk - również Tarnowskie Góry. 
W roku 1620, w wyniku licznych granicznych zatargów, nastąpiło pierwsze zbrojne starcie Rzeczpospolitej z Turcją pod Cecorą. W roku 1674 na tron Polski wstąpił Jan III Sobieski. Podpisał on w 1683 roku sojusz z monarchią Habsburgów - w razie tureckiego ataku na jedno z państw drugie miało pośpieszyć z pomocą. W tym samym roku wezyr Kara Mustafa wyruszył na Austrię na czele ok 160-cio tysięcznej armii (za klęskę pod Wiedniem wezyr Kara Mustafa został stracony przez Mehmeda IV). Odsiecz wiedeńska, licząca 74 tysiące zbrojnych w tym również wojska niemieckie, wyruszyła z Krakowa 11 sierpnia. Na jej czele stanął polski król. 
Na Śląsku wiadomość, że polski Król miał podążać przez Śląsk rozbudziła w ludności nadzieję, że powróci on do granic Polski. Król postanowił pojechać najpierw do Piekar, aby pomodlić się o zwycięstwo. Witały go wielkie tłumy. Król zsiadł z konia jeszcze przed Piekarami i resztę drogi odbył pieszo, dla uczczenia Matki Bożej. Wszystko to działo się dnia 20 sierpnia 1683 roku. 
Po modlitwie król pojechał do Tarnowskich Gór. Tam przywitał go cesarski wysłannik - hrabia Oppersdorf, a także szlachta śląska. Ludność miasta owacyjnie i z wielkim entuzjazmem witała króla, co było niezrozumiałe dla obcokrajowców - to przecież nie był ich władca. 

Wojsko obozowało na polach wokół miasta. W obozie panowała ogromna dyscyplina, gdyż król surowo karał wszelkie wykroczenia. Sobieski spędził w Tarnowskich Górach dwa dni. Wraz z żoną Marysieńką i synami rezydował w gospodzie na rynku - dzisiejszy Sedlaczek.
W dniu 22 sierpnia wysłuchał jeszcze w naszym mieście Mszy Św. i pożegnawszy się z żoną wyjechał poza miasto. Tam dokonał przeglądu wojska a następnie udał się do Gliwic. Na pamiątkę owego pochodu posadzono na tej trasie lipy, zwane odtąd na Śląsku "drzewami króla Sobieskiego".
Sam król tak pisał o Ślązakach w jednym ze swoich listów do żony: "...Lud tu niewymownie dobry i błogosławiący nam; kraj cudownie wesoły (...). Codzień jak do ślubu ubierać się muszę i jak pan młody wyjeżdżać z kawalkadą na gotowane po drodze przyjęcia."